Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Review

Alternative 4 - The Obscurants
Jaar van release: 2014
Label: Prophecy Productions
Alternative 4 - The Obscurants
Duncan Patterson verlaat Anathema in 1998 als belangrijkste songwriter, nadat hij Alternative 4 had geschreven. Vervolgens richt hij Antimatter op, om na het opnemen van Planetary Confinement (2004) ook daarmee te stoppen. Naast zijn soloproject Íon, roept hij in 2011 Alternative 4 in het leven, vernoemd naar het vierde album van Anathema.

Het nieuwe geesteskind bestaat naast bassist Duncan uit zanger Mark Kelson en drummer/percussionist Mauro Frison. Na het debuut The Brink (2011) richt Mark zich op zijn solocarrière. Hij wordt op The Obscurants vervangen door vocalist/gitarist Simon Flatley.

Alternative 4 maakt downbeat alternative rock en op deze plaat draait het om een relaxte sfeer. In vergelijking met het debuut is het stemgeluid van de nieuwe zanger zachter en ontbreken de distorted gitaren. De nieuwe muzikale richting wordt gekenmerkt door trage ritmes, rustige piano- en donkere keyboardmelodieën, ambient geluiden en zachte zang. De zanglijnen passen goed bij de muziek. Af en toe doen ze denken aan die van Vincent Cavanagh van Anathema, zoals de zanglijn in Paracosm, die veel weg heeft van die van Empty, dat op Alternative 4 staat. Maar bovenal lijken de zangmelodieën op die van David Gilmour van Pink Floyd (Dina lijkt veel op Time). De vrouwelijke backing vocals van Georgina Rios passen goed bij die van Simon en verschijnen op passende momenten. Zij zingen over het vechten voor gerechtigheid van verduisterde waarheden, zowel in politieke als persoonlijke kwesties.

Het album is het beste als geheel te beluisteren en is sterk opgebouwd. De nummers versterken elkaar en de atmosfeer. Slechts de eerste drie minuten van Closure, met hardere zang en een discobeat, zijn hierop helaas een uitzondering. Theme From The Obscurants leidt het album minimalistisch in met een donkere pianomelodie, waarbij elke noot betekenis heeft alsmede de ruimte tussen de noten. Vervolgens worden in Paracosm keys, gitaar, zang en bas toegevoegd. Pas na drie en een halve minuut vallen de drums in en krijgt het geheel een sterk Pink Floyd-karakter. Deze track is gebouwd rond een enkel thema dat steeds verder wordt uitgewerkt. Deze karakteristiek komt in meerdere nummers terug.

Het tempo gaat voorzichtig omhoog met de minder bijzondere cover van Fugazi’s Returning The Screw, waarna twee hoogtepunten van de plaat volgen: het Pink Floyd-achtige Dina en persoonlijk favoriet Lifelines. In dit trage, sfeervolle nummer wordt een prachtig samenspel van zang, gitaar en piano gecreëerd. Ook de bas speelt een belangrijke rol, ook al staat deze iets te hard in de mix. Hierna fluctueert het tempo, maar het karakter van de plaat raakt niet verloren. Veelal zijn er instrumentale secties, zoals de laatste waarbij toetsenwerk (The Tragedy Shield) en gitaarpartijen (de laatste zes minuten van Paracosm) elkaar afwisselen en aanvullen.

The Obscurants is een lekkere plaat om bij te ontstressen. Een waarop sfeer de boventoon voert. Ideaal om na een drukke dag en voor het slapen gaan op te zetten. Een relax-album om bij op bed te gaan liggen, naar boven te kijken en je ogen te sluiten. Een heerlijke uitrustplaat tussen al het metalgeweld. Tip voor fans van Antimatter en het tragere werk van Pink Floyd.

Tracklist:
1. Theme For The Obscurantist
2. Paracosm
3. Returning The Screw (Fugazi cover)
4. Dina
5. Lifeline
6. The Tragedy Shield
7. Mr Black
8. Closure

Score: 83 / 100

Reviewer: Jeffrey
Toegevoegd: 16 november 2014

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.