En ook deze vierde plaat is zeker de moeite waard geworden. Toegegeven, het verrassende is er inmiddels wel af, maar de band is nog steeds in staat om een handvol feestelijke nummers te schrijven die nog altijd fris en energiek klinken. Zo het is triomfantelijke en zwierige Walk The Plank een heerlijke opener, vol lekkere cheesy keyboards en met een catchy refrein. Het hierop volgende Drink zal zich dankzij de amusante tekst met hoog meezinggehalte ongetwijfeld ontpoppen tot live-favoriet.
Ook de meer serieuze kant van de band overtuigt nog steeds, zoals vooral het epische 1741 (The Battle of Cartagena) duidelijk maakt. Alestorm klinkt dus nog steeds enorm herkenbaar, maar gaat op Sunset On The Golden Age toch behoorlijk divers te werk. Je zou het hier en daar zelfs een poging tot enige diepgang kunnen noemen (een poging die overigens nooit te lang duurt). Gelukkig maar, want het allerbest is Alestorm toch in de overenthousiaste drinkliederen, zoals Mead From Hell en de ronduit hilarische Talo Cruz-cover Hangover, die keer op keer voor een hele dikke grijns op mijn gezicht zorgt. Met het elf minuten durende titelnummer, dat de plaat afsluit, neemt de band dan weer iets te veel hooi op zijn vork. Daar had best wat geschrapt kunnen worden.
Hoewel Sunset On The Golden Age niet meer zo vermakelijk is als het heerlijke debuut, bewijst Alestorm wederom meer dan een eendagsvlieg te zijn. Bowes gaf het zelf al aan tijdens een recent interview: hij kan nog jaren zo doorgaan. Laten we hopen dat de voortdurende stroom aan alcoholische versnaperingen die hij ongetwijfeld op zijn uitgebreide tours tegenkomt, zijn creativiteit niet doet opdrogen.
Tracklist:
1. Walk The Plank
2. Drink
3. Magnetic North
4. 1741 (The Battle Of Cartagena)
5. Mead From Hell
6. Surf Squid Warfare
7. Quest For Ships
8. Wooden Leg!
9. Hangover (Taio Cruz Cover)
10. Sunset On The Golden Age
