De band speelt ouderwetse heavy metal volledig volgens de jaren '80 stijl en zal hierdoor goed in de aarde vallen bij de al wat langer meegaande heavy metalfans. De sfeer is authentiek en de muziek kent typische dubbele gitaarsolo's die zo kenmerkend waren voor die tijd.
Dit album is het debuut van deze band. Oorspronkelijk begonnen onder de naam Jack Starr's Guardians of the Flames in 2002 is hier dan nu al het debuut verschenen op het Griekse Cult Metal Classics label, een label dat voornamelijk ouderwetse heavy metal bands onder contract heeft staan. Al is de band officieel begonnen in 2002, de plannen om met deze bezetting een album op te nemen bestaan al sinds midden jaren '90. De nummers zijn dan ook niet zomaar even geschreven in het afgelopen jaar, maar zijn over de gehele periode dat de band bij elkaar komt in elkaar gezet.
Ouderwetse heavy metal dus, met een prima productie. Er word uitstekend gemusciseerd, wat ook niet zo verwonderlijk is als men naar de line-up kijkt. Het gitaarwerk is flitsend en regelmatig komen er duizelingwekkende solo's voorbij. Op zang vinden we de van o.a. Picture bekende man, Shmoulik Avigal, en deze taak vervult hij absoluut met verve. Shmoulik heeft een warme , zeer melodieuze stem waarmee hij nog regelmatig rauw uithaalt ook en hij is dan ook diegene die nummers als The Flame that never dies of Cry for Dawn lekker weg laat luisteren.
Op de cd staan 10 nummers die goed zijn voor een flinke portie lekker in het gehoorliggende metal, waarin onder andere invloeden van bands als Dokken en Virgin Steele natuurlijk niet zo vreemd zijn.
Misschien dat daar het enige nadeel van deze muziek ligt, dat is namelijk het feit dat alles in dit genre al zo is uitgekauwd, natuurlijk, de riffs klinken fris en spetterend, het snelle drumwerk zal menig metal hart op hol brengen, maar lopen er nou al niet genoeg bands rond. De n zal zeggen, ja en de ander zal zeggen dat hij er geen genoeg van kan krijgen. Het is niet zo dat de band klinkt als al die Helloween klonen die we de laatste tijd zoveel zien, maar toch blijft het een band die teert op een muziek stijl, waarvan al duizenden platen zijn verschenen.
Persoonlijk interesseert het me niet zoveel, de band brengt gewoon een lekkere pot melodieuze en stevige heavy metal met een vette , doch authentieke productie en een licht orkestrale touch. Neem daarbij het sfeervolle lichtelijk clich artwork en we hebben gewoon een hele degelijke heavy metal plaat. Voer voor de oude garde en voor de mensen die toch eens willen kennis maken met dit soort muziek. Mijn mening is dan ook vrij neutraal en ik ben ondanks bovengenoemde kritieken toch vrij lovend over deze schijf, al zou ietwat meer orginaliteit geen kwaad kunnen. Nu is het gewoon een hele degelijke plaat, waar op muzikaal vlak weinig op aan te merken valt.
Tracklist
1. The Flame That Never Dies
2. Conspiratos Sanctos
3. Cry For Dawn
4. Anthem For The Nations
5. Sharon Of The Woods
6. Under A Savage Sky
7. I Stand Alone
8. Personal Demons Dethroned
9. Masters Of Fate
10. Return From The Ashes
