Wat valt er nog te vertellen over The Sabbathian? We hebben het hier over een gloednieuwe band, maar het genre zal, na het lezen van de bandnaam, niemand verrassen. Natuurlijk is het doom zoals de oervaders van de metal het in de jaren zeventig al speelden, ook al claimen ze zelf dat Candlemass de grootste inspiratiebron is. Wat wel gezegd moet worden, is dat het de nieuwe band van Chad Davis is. Een naam die minder belletjes doet rinkelen dan Black Sabbath, maar de echte liefhebbers kennen hem wel van Hour Of 13. Die band is dit voorjaar nog ter ziele gegaan, maar Chad had blijkbaar alternatieven achter de hand.

Zo werd er dus een band geformeerd met Joey Downs en de Noorse Anette Uvaas Gulbrandsen. De laatste keuze is opmerkelijk. Zou er in de Verenigde Staten geen geschikte kandidaat zijn voor achter de microfoon? Internet heeft de wereld een stuk kleiner gemaakt, maar afgaande op Anette�s zangkunsten had ik, als ik Chad was, verder gezocht. The Sabbathian levert hier namelijk een erg aardige EP af, maar de zang is soms lastig te verteren.

Drie nummers zeggen vaak niet erg veel. Toch staat er hier bijna twintig minuten aan muziek op de plaat. Het is een korte, maar allerminst vervelende rit. Chad Davis presenteert vooral melodielijnen die de albums van Hour Of 13 zo kenmerkten. Het tempo zit er, voor doom metalbegrippen, goed in en instrumentaal is het smullen geblazen. De progressievelingen zullen terugdeinzen voor de zeer authentieke sound, maar ik verwacht dat de meeste fans zullen smullen van de riffs en solo�s. Met name die in Nightshade Eternal is fenomenaal en heeft iets heerlijk galopperends. Net als Hour Of 13 levert The Sabbathian goede, traditionele doom af. Het is alleen jammer van de zangeres die er vaak naast zit.

Tracklist:
1. Ancient�s Curse
2. Ritual Rites
3. Nightshade Eternal