Na een aantal demo's en het nog meer death metal georinteerde Soulside Journey was het opeens een heel andere aanpak voor DarkThrone. De band stapte weg uit de steeds populairder wordende death metal scene en begon met het maken van extreme en vooral primitieve black metal. Op de manier zoals men dat vandaag nog steeds doet.
Maar in mijn mening is het de band nooit echt gelukt om dit album en Transylvanian Hunger te overtreffen. Die albums hebben wat speciaals, nog steeds dat ontzettend rauwe ouderwetse gevoel. Door het toenmalig nog voornamelijk op death metal georinteerde Peaceville toendertijd eerst gezien als een mislukt experiment nog voor de uitgave, maar door de fans nog altijd gewaardeerd. En daar heeft het label vast geen spijt van gehad
Persoonlijk is dit mijn favoriete DarkThrone album, vanwege de sfeer, de doordringende hypnotiserende riffs ,het onmenselijke gekrijs van Nocturno Culto en natuurlijk de drums van mastermind Fenriz die zowel trage doomy passages ondersteunen als haast betonpunk-achtige snelheden. Met de geweldige opener Kathaarian Life Code schiet men bij mij al vol in de roos en kan het album al niet meer stuk, maar als men daar vervolgens nog dik overheen gaat met het uiterst sfeervolle en dreunende In The Shadow of the Horns dan weet ik waarom ik zo graag naar deze muziek luister. Dit is ware black metal, ontdaan van alle franje waar zovele bands ons vandaag te dag mee dood gooien. Deze muziek stamt uit de tijd dat black metal nog geen miljoenen industrie was en dat er van commercieel zijn nog geen sprake was.
Het gehele album blijft die lekkere primitieve rauwe sfeer aanwezig en hoewel er misschien best wat foutjes te ontdekken zijn, spelen dat soort dingen juist alleen maar mee aan de primitieve ware black metal feel die hier zo aanwezig is. Productioneel gezien verre van perfect, maar dat heeft deze muziek natuurlijk ook helemaal niet nodig, met een vette productie zou er een hoop verloren gaan, het is dat barbaarse wat het hem doet.
Het is geen album dat je op volle sterkte moet draaien, het is muziek die je even op je in moet laten werken. Door de structuur van de muziek zul je als in een trance het album beluisteren. Satanische duistere teksten wijzen nog maar eens op de eeuwige zonden. Allemaal kenmerken van DarkThrone.
Als black metal fan dien je dit album natuurlijk in huis te hebben, want absoluut, het is n van de beste black metal platen ooit verschenen uit een tijd die helaas niet meer terug zal komen. Muziekstijlen komen en gaan, maar DarkThrone , 'holy' DarkThrone blijft bestaan.., dat lijkt me een zeer geschikte afsluiting. Mensen die het album nog niet hebben, op naar de platenboer!
.jpeg){kind=small}
