Het komt wel vaker voor dat bands zich een hele tijd stilhouden, maar de Duitse melodieuze blackmetalband Camulos maakt het wel heel bont. Na twee uitstekende, inmiddels vrijwel niet meer te krijgen, albums in 2002 (Der Untermensch � Mit Namen Christ) en 2003 (Spiel Des Blutes) leek het gedaan met dit Duitse duo, op een obscure split-release in 2005 na. Totdat daar ineens, vanuit het niets, in 2014 een gloednieuw album verschijnt. Leichenlieder is de naam die aan dit nakomertje is meegegeven.

Met Nazgul als enig overgebleven lid (hij is nu verantwoordelijk voor zowel zang, gitaar, bas en keyboards) en nieuwe drummer Bile is er wel het een en ander veranderd bij Camulos. Tegelijkertijd is de muzikale insteek van Camulos anno 2014 verrassend op ��n lijn met de snijdende, maar tegelijkertijd zeer melodieuze black metal die de band op Der Untermensch � Mit Namen Christ en Spiel Des Blutes ten gehore bracht. Dat blijkt al direct bij het eerste echte nummer (het weinig toevoegende Intro buiten beschouwing latend). Erwachende Stimme klinkt namelijk precies zoals ik me deze band herinner, met meeslepende, melodieuze riffs, een ijzersterk refrein en snerpende vocalen. Heerlijk!

Vooral het gitaarwerk is zeer herkenbaar � en dat is toch wel een compliment waard in een overbevolkt genre. Toch is niet alles hetzelfde gebleven. In vergelijking met het oude materiaal klinkt Leichenlieder bij vlagen n�g melodieuzer, zoals het op momenten zelfs statige Blinder Geist (dat overigens wel met een lekker felle versnelling eindigt). Ook de af en toe opduikende keyboards benadrukken de melodieuze kant van de band. Daarnaast lijkt Camulos wat ambitieuzer geworden, zoals het afwisselende drieluik Kinder Des Feuers duidelijk maakt. Terwijl Opus I nog vol herkenbare melodielijnen zit die zich al na enkele luisterbeurten nestelen, is Opus II een verrassend cineastisch intermezzo dat goed uitpakt.

Leichenlieder is dan ook een onverwachte, maar welkome toevoeging aan het relatief beperkte oeuvre van deze band. Het uitstekende niveau van met name het debuut wordt niet ge�venaard, daarvoor mist toch de gedrevenheid, maar het is desondanks goed te horen dat Camulos weer uit zijn comateuze staat is ontwaakt. Zeker de moeite waard voor degenen die de twee voorgaande werken in de kast hebben staan, of voor degenen die een soort Duitstalige undergroundvariant van Naglfar wel kunnen waarderen.

Tracklist:
1. Intro
2. Erwachende Stimme
3. Blinder Geist
4. Kinder Des Feuers - Opus I
5. Kinder Des Feuers - Opus II
6. Kinder Des Feuers - Opus III
7. Fleischeslust Durch Krieg
8. Heuchelnde L�mmer
9. Leichenlieder