Uiteindelijk heeft de diversiteit vanuit de jamsessies een rol gekregen op dit album waar we niet alleen verschillende invalshoeken waarnemen maar waar ook prima muziek gemaakt wordt. De stem van Grohe is prettig en vanaf het begin hakt de band er flink in met She's Killing Me en Dear Friend, waarvan de laatste iets neigt naar Nickelback. Er komen ook catchy nummers voorbij zoals bijvoorbeeld het radiogeorinteerde Turn The World maar de rode draad is toch wel klassieke hardrock, gebouwd op riffs en vol melodie. Uitzondering hierop is My Teddy Bear dat een stuk donkerder is vanwege de gebruikte riff maar waar de melodie toch goed overeind blijft.
De obligate ballad, tevens titelnummer, is in tegenstelling tot bij veel andere bands, niet het juweeltje van de cd. Een goede ballad boeit en is lichtelijk voorspelbaar en dat is dit nummer zeker niet. Zelfs de gitaarsolo is van een middelmatig gehalte. Halverwege de cd is er een stilistische ommezwaai. Het songmateriaal wordt iets experimenteler en ingewikkelder maar het zwakt niet echt af in kwaliteit. De tweede ballad is geslaagder dan de eerste. Het mierzoete I Will Always Be There is simpel van opzet maar straalt juist door die simpelheid.
Afsluiter Come Alive is een modern klinkende rocker die knap in elkaar zit door zijn fusioninvloeden, waarin nog steeds die melodie blijft staan. Knap om zoveel stijlen te kunnen brengen in combinatie met soms zeer pakkende refreinen. Ik kan me goed voorstellen dat hier een redelijk breed publiek voor is, dat, net als de muziek van 21 Octayne, een mix zal zijn van jong en oud. Een lekker debuut.
Tracklist:
1. She's Killing Me
2. Dear Friend
3. Turn The World
4. Don't Turn Away
5. My Teddy Bear
6. Into The Open
7. Me Myself And I
8. The Heart (Save Me)
9. Your Life
10. I Will Always Be Right There
11. Leave My Head
12. Come Alive
