De band zelf duidt het genre waarin men opereert aan met de term cold wave. Of dat een reguliere genreaanduiding is, weet ik niet, maar de kille, ietwat klinisch aandoende, maar zeer dansbare mengelmoes van post-punk, subtiele elektronica en dark ambient werkt in ieder geval rg goed, ook zonder zware gitaren. In Death It Ends is een groep die speelt met allerlei interessante tegenstellingen. Zo klinken de meeste nummers tegelijkertijd dansbaar en afstandelijk een combinatie die bijzonder, maar effectief is. Dat geldt ook voor de algehele sound van dit schijfje, dat enerzijds door zijn vintage-sound nogal warmbloedig klinkt, maar anderzijds door zijn kale, gestripte nummers weer kil aandoet.
Met name nummers als Time Underground (met zijn funky loopjes en ritmes), het hoekige, hypnotiserende Lamentable (All Loss) en het met spookachtige effecten opgeluisterde The Nature Of All Things laten horen wat deze groep in zijn mars heeft. Het zijn dit soort dansbaardere nummers waarop In Death It Ends het best tot zijn recht komt, want op de momenten waarop psychedelische, luwe ambientklanken het voortouw nemen, klinkt de band wat minder enerverend.
Hoewel zeer sporadisch enkele beverige, echonde vocalen hun opwachting maken, is Analogue Witch overwegend instrumentaal. Ook zonder zang weet In Death It Ends een aardig en intrigerend geluid neer te zetten, waarin creepy synths, bedwelmende ambient en puntige post-punk tot een vloeiend geheel gesmeed worden. Een interessant uitstapje voor degenen die nog wel eens The Cure en dergelijke groepen luisteren.
Tracklist:
1. Acheron Drift
2. I Wander As I Am
3. Time Underground
4. Conducting The Shades
5. Lamentable [All Loss]
6. With Tears And Pains
7. Come To A Close
8. The Nature Of All Things
9. Taken Across
10. House Of The Wide Gates
11. Reach The Beginning
.jpeg){kind=small}
