De zeer Nederlands klinkende naam van deze band zet je op het verkeerde been. We hebben hier te maken met een folkband uit het Franse gedeelte van de Pyrenee�n. Stille Volk bestaat 20 jaar en brengt met La P�ira Negra haar zesde album uit. Het vorige album Nueit De Sabbat uit 2009 werd met een ruime voldoende beoordeeld door verschillende metalsites. Stille Volk speelt folk, dat zich vooral laat inspireren door Keltische invloeden. Verwacht dus geen metal, deze band speelt folk met voornamelijk klassieke instrumenten.

Het album begint met het langzaam opgebouwde Dementis Maudi�on. Dit nummer sleept je langzaam mee in de sfeer van de middeleeuwen. Het gehele album kent een dreigende en spannende sfeer zonder vrolijke melodietjes en huppeldeuntjes. Het geluid is kraakhelder, waardoor alle klassieke instrumenten sterk naar voren komen. Sous L��il De La Lune heeft een geweldige melodielijn, met een heerlijke, Keltische sfeer. Voor mij is dit het sterkste nummer van het album. Ondanks dat Stille Volk verre van metal is, voelt de muziek wel aan als ruw en stoer. De dreigende sfeer en spanning is te vergelijken met een band als Wardruna.

Door het gebruik van klassieke instrumenten kun je heerlijk wegdromen en waan je je werkelijk in de wereld van de Kelten. Het repeterende ritme maakt de muziek af en toe hypnotiserend. Stille Volk wisselt heerlijke folknummers af met duistere, rustig opgebouwde nummers. L��veil Du Spectre klinkt dreigend en mystiek, terwijl Heaume De Lichen weer klinkt als een heldhaftig opzwepend strijdnummer, vergelijkbaar met bands als Fejd en Corvus Corvax.

La P�ira Negra kent ook een aantal zwakkere nummers. Het titelnummer La P�ira Negra is vrij zwak in vergelijking met de eerder genoemde nummers. Dit komt voornamelijk doordat Roques en Sarg niet de allerbeste zangers zijn en het steeds herhalen van het refrein aardig op mijn zenuwen werkt. Ook neigt het album af en toe een beetje saai te worden, doordat een aantal nummers een climax missen. Misschien komt dit door het ontbreken van elektrische instrumenten. Vooral door een elektrische gitaar kunnen de nummers net iets meer kracht krijgen. De afsluiter Come To The Sabbath is een cover van Mercyful Fate. Dit is in mijn ogen helaas minder geslaagd. De uitvoering is niet eens zo slecht, maar sluit totaal niet aan bij het geluid van dit album.

Stille Volk brengt voor liefhebbers van Keltische muziek een aardig album op de markt. Ook voor de fans van metalbands als Cruachan en In Extremo is La P�ira Negra een fijne afwisseling. Af en toe valt de band in herhaling, maar echt vervelen doet het nergens. La P�ira Negra laat je voor even wegdromen en brengt je terug naar de middeleeuwen. Voor dromerige meisjes en stoere mannen, die het liefst vlees van het bot eten en hun bier uit een stenen mok drinken, is La P�ira Negra zeker het luisteren waard.

Tracklist:
1. Dementis Maudi�on
2. Sous L�oeil De La Lune
3. L��veil Du Spectre
4. La P�ira Negra
5. Litanie Du P�trifi�
6. For�t Gorgone
7. Heaume De Lichen
8. En Occulz
9. Come To The Sabbath (Mercyful Fate cover)