Wel is het jammer dat sopraan Manuela Kraller het al na n album voor gezien houdt. Haar operastem past namelijk prima bij de symfonische metal die aan het eerdere werk van Nightwish doet denken. Maar niet getreurd haar vervanger is onze eigen Dianne van Giersbergen (geen familie van Anneke), een aanwinst die omarmd mag worden. Aangezien Tarja door Dianne als een grote inspiratiebron genoemd wordt en Nightwish dat is voor oprichter en componist Marco Heubaum, hoor je ook op het nieuwe album de invloeden van de Finnen terug, waarbij gezegd moet worden dat de internationale band wel een sterker eigen geluid laat horen: een combinatie van klassieke en moderne metal die zwaarder, donkerder, progressiever en gevarieerder is dan voorheen.
Het album begint direct groots met het epische Sacrificium, van meer dan tien minuten. Een bijzondere keuze die goed uitpakt. Na een mooi opbouwend intro barst de symfonische metal los, ondersteund door kamerkoor PAdam (dat ook op The Quantum Enigma - het nieuwe album van Epica - te horen is). Het openingsnummer kent veel afwisseling, progressieve invloeden, gesproken gedeeltes en fraaie orkestrale bewerkingen. Deze kenmerken horen we gedurende het hele album terug waarbij elk nummer een onderscheidend karakter heeft. Het nostalgische Undiscovered Land, dat n van de fraaiste symfonien is, neemt je mee op reis met een mooie toevoeging van authentieke keltische instrumenten. Het verhaal gaat over iemand die op jonge leeftijd naar een land gaat waar diegene niet thuishoort, daar geen rust vindt maar niet terug mag keren. Een ander verhaal is dat van Roodkapje. Dianne geeft een geheel eigen interpretatie hiervan in het symfonische Little Red Relish. Naast het sprookjesnummer heeft de Dutchess ook het slotstuk Sweet Atonement geschreven, een emotionele ballad waarin de sopraan op indrukwekkende wijze laat horen waar ze vocaal toe in staat is en waarbij ze wordt begeleid door piano en viool.
Als afwisseling staan er ook wat catchy hits tussen zoals de eerste single Nightfall (over de ondergang van de mensheid), het simplistische, melodieuze Dreamkeeper (waarvan een officile lyricvideo verschenen is) en folky songs als Temple Of Hate en Until The End. De donkere productie, die verzorgd is door Joost van den Broek en Sascha Paeth, doet een beetje denken aan A War Of Our Own van Stream of Passion. Het geluid van de ritmesectie (bassist Steven Wussow vervangt Nils Middelhauve) en van de gitaar is zwaar. Het koor en de stem van Dianne staan sterk in de mix, het geluid van de keyboards iets te zacht. De keyboardpartijen komen hierdoor niet overal optimaal uit de verf. Tijdens het agressieve Betrayer (inclusief blastbeats), waarbij gave riffs en leads het geluid bepalen, is dat niet hinderlijk, maar met name op momenten dat de riffs wat minder fantasierijk zijn, is het gemis voelbaar.
Sacrificium is evenwel een ijzersterke opvolger van Neverworlds End. Het is een gevarieerd album met een cinematische tint waarop Xandria laat horen een sterke eigen identiteit te hebben ontwikkeld. Wel mist de energieke vrijheid van het vorige album, alsof de feniks (op de hoes) nog niet geheel zijn vleugels heeft gespreid. Laat je er niet door weerhouden de plaat aan te schaffen. De speelduur van zeventig minuten is wat aan de lange kant, maar zeker waar voor je geld. In navolging op Delain, Stream Of Passion, Diabulus In Musica, Ancient Bards en Epica, overtuigt ook Xandria met de nieuwste release. De band uit Bielefeld toert samen met aanwinst Dianne (ze blijft ook in Ex Libris zingen) in mei nog door Duitsland. Daarna wordt het tijd om Nederland, waar ze tot nu toe slechts sporadisch optraden, te veroveren.
Tracklist:
1. Sacrificium
2. Nightfall
3. Dreamkeeper
4. Stardust
5. Undiscovered Land
6. Betrayer
7. Until The End
8. Come With Me
9. Little Red Relish
10. Our Neverworld
11. Temple Of Hate
12. Sweet Atonement
