Gelukkig volgt er een herkansing met Catharsis Absolute. Deze derde langspeler zag begin dit jaar het levenslicht via Profound Lore Records, een label dat ik erg hoog heb zitten. Een uitgelezen mogelijkheid om te peilen hoe Avichi er anno 2014 voor staat. Gelukkig blijkt de band niets van zijn kracht verloren te hebben. Na een wat overbodig intro volgen met Flames In My Eyes en Lightweaver namelijk twee zeer overtuigende nummers die vooral duidelijke gelijkenissen vertonen met het oude werk van Glorior Belli (denk aan albums als Laudate Dominvs en Manifesting The Raging Beast). Ook de verbeten strot van Aamonael doet denken aan het werk van die band.
Op de tweede helft van het album kiest Avichi voor een wat minder rechtlijnige aanpak. Zo is het ruim twaalf minuten durende All Gods Fail een stuk trager van opzet en ontvouwt het zich op langzame wijze. Een redelijk geslaagd experiment, hoewel de af en toe opduikende cleane zang niet bepaald een meerwaarde is. Het afsluitende titelnummer bestaat zelfs alleen uit een kleine acht minuten aan pianoklanken. Het geeft een nogal melancholische tint mee aan deze plaat, die het op de eerste helft toch vooral van zijn krachtige, agressieve aanpak moest hebben. Intrigerend, maar ik prefereer toch de Glorior Belli-achtige nummers.
Catharsis Absolute laat dan ook ten dele een nieuwe kant van Avichi horen. Natuurlijk wordt er ook weer niet enorm veel van de gebaande orthodoxe blackmetalpaden afgeweken, maar de band staat ook niet helemaal stil in zijn ontwikkeling. De ironie wil echter dat in dit geval het gebaande pad ook het beste pad lijkt om te bewandelen. Daarin schuilt namelijk de grootste kracht van Avichi. Op Catharsis Absolute komt dat op sommige nummers beter tot uiting dan op andere, maar de eindbalans is positief.
Tracklist:
1. Repercussion
2. Flames In My Eyes
3. Lightweaver
4. Voice Of Intuition
5. All Gods Fall
6. Catharsis Absolute
