Een bandnaam als Ellende zal in deze contreien ongetwijfeld voor opgetrokken wenkbrauwen en flauwe grapjes zorgen, maar de betekenis achter de naam van deze Oostenrijkse band ligt wel wat genuanceerder. Volgens de band zelf verwijst het Middelhoogduitse woord �Ellende� namelijk naar meerdere zaken, waaronder �onontgonnen wildernis�, �miserie�, en, ietwat vrijer vertaald, onzekerheid, innerlijke distantie en leegheid. De term heeft zelfs connotaties met �buitenland�, �ballingschap� en �eenzaamheid�. Er schuilen dus nogal wat betekenissen achter deze ogenschijnlijk simpele term.

Hetzelfde kan gezegd worden van de muziek op dit fraaie debuutalbum, die verrassend veel diepgang bevat. Deze band staat met twee benen in de �ecologische beweging� die momenteel door het blackmetallandschap woedt, waarin naast traditionele blackmetalelementen veel ruimte is weggelegd voor een �natuurlijke�, warme sound en romantische neoklassieke of folkinvloeden. Te denken valt aan bands als Gris, Sombres For�ts, Finnr�s Cane en (in iets mindere mate) Fen. Met uitgesponnen nummers als Wind en Berge zijn dergelijke vergelijkingen nooit ver weg.

Een sterk punt van Ellende is de mooie manier waarop de desolate screams van Lukas contrasteren met de veelvuldig opduikende akoestische gitaren en viool- en pianoklanken die de songs verfraaien. Vooral tijdens het laatste deel van het album wordt dat goed uitgewerkt, door middel van meeslepende en gracieuze nummers als Meer en Aus Der Ferne Teil II (Letzter Ausweg). Het zijn erg mooie, introspectieve nummers gevuld met een melancholie en deemoed die louterend werkt. Ellende weet op dit debuutalbum een prachtige sfeer neer te zetten waarbij het dan ook haast jammer is dat de plaat al na een kleine drie kwartier tot een einde komt. Desondanks levert deze Oostenrijkse band met dit titelloze debuut een mooi visitekaartje af.

Tracklist:
1. Wind
2. Berge
3. Aus Der Ferne Teil I (Ewige Ruhe)
4. Feuer
5. Meer
6. Aus Der Ferne Teil II (Letzter Ausweg)