Na een korte prelude volgen negen transparant geproduceerde melodic death/thrashnummers die met name doen denken aan In Flames uit de jaren 90 (maar dan met zwaardere vocalen). Daarnaast zijn de oude Dark Tranquillity, Carcass (ten tijde van Heartwork) en At The Gates voorname invloeden van Days Of Loss. Weinig nieuws onder de zon dus, maar gewoon prima uitgevoerde klassieke Scandinavische melodeathnummers met wat doomelementen. De band weet de luisteraar goed te vermaken met een combinatie van zware riffs, catchy melodien en agressie, aangevuld met een droge, verstaanbare grunt. De eerste helft van deze plaat weet daarbij wat sterker te overtuigen dan het tweede deel.
Na een paar luisterbeurten blijft een aantal passages goed hangen. Het refrein van Endtime geldt wat dat betreft als uitschieter. Ook Through Empty Eyes en This Frail Existence zijn beluistertips. Hiervan zijn tevens lyricsvideos op Youtube verschenen.
In vergelijking met Life Is Decay is Our Frail Existence een goede stap voorwaarts op zowel productioneel als muzikaal gebied. Het nieuwe album klinkt voller en bombastischer dan zijn voorganger terwijl deze wel transparant blijft. De tracks zijn beter uitgewerkt en kennen meer afwisseling dan op de vorige plaat. Met deze release gaat de band zeker internationaal meer fans winnen.
Tracklist:
1. Prelude
2. Through Empty Eyes
3. This Frail Existence
4. Await Pain
5. Endtime
6. Catharsis
7. Wearing The Ashcrown
8. Corpsemourn
9. Circles End
10. Thanatology
