Dat dacht ik voor ik het album de eerste keer beluisterde. Na vijf luisterbeurten moet ik mijn mening wel volledig herzien. Dit tweede album van dit progressief project is het slechtste album dat ik ooit hoorde van Lion Music. En dat is heel jammer. Dit album, dat zeven instrumentale en zes nummers met zangeres Ella Grussner bevat, is wel heel erg matig, ongeïnspireerd en gewoonweg saai. De productie, nota bena van Lars Mattson himself, is wel heel erg klinisch en ondoordacht. Lars zijn keyboardlijnen komen geen een keer echt uit de verf en de drums klinken naar een (goede; dat wel) drummer die op potten en pannen slaat. Zangeres Ella (speelt tevens viool op dit album) is ook een saaie en erg matige zangeres die ervoor zorgt dat ik liever een instrumentaal nummer op dit album opzet. Een nummer zoals 'Cycles' dat duidelijk is gestolen van Mike Oldfields 'Ommadawn' album. De andere nummers zijn niet eens het vermelden waard want die zijn erg saai. Het powermetal-achtige 'Eye of a storm' is nog het beste nummer van heel de cd. En dat is eigenlijk ook een matig nummertje.
Een erg grote tegenvaller dus, zeker als je de namen van de bandleden leest. Ik heb in tijden zo geen saai progressief album gehoord. Duidelijk een projectje tussendoor. Volgens mij in elkaar gestoken wanneer de bandleden zich dood verveelden. Jammer genoeg moeten ze ook nog andere mensen vervelen met dit gedrocht.
Tracklist:
1. The warning
2. Eye of a storm
3. Cycles
4. Time passes by
5. The eagle's return
6. It's not too late
7. Rondo
8. Why won't you hear me?
9. Seven stars
10. Your freedom
11. In/Out
12. Train insane
13. Out of the red
.jpeg){kind=small}
