Muzikaal brengt MaYaN een mengelmoes van death metal, progressieve metal en symfonische metal. Waar op de vorige plaat veel gastvocalen te horen zijn, leunt Antagonise op de drie stemmen van Mark Jansen, Laura Macr en Henning Basse. De twee laatstgenoemden zijn nu dan ook vast opgenomen in de line-up. Wat mij betreft een positieve ontwikkeling, dit maakt van Antagonise meer een coherent geheel dan zijn voorganger.
Conceptueel gaat het over de staat waar de wereld in verkeert. En dan met name over de ontwikkelingen op het gebied van privacy, of beter gezegd het gebrek eraan. Waar regeringen onder het mom van terrorisme bestrijding iedereen maar kan laten bespioneren en afluisteren en dat niemand daar erg in lijkt te hebben. Want ondanks dat je misschien niets te verbergen hebt, kunnen ook jouw geheimen met gemak bekeken worden. Verder wordt er afgezet tegen het idee van angst zaaien om zo controle te houden en om dingen in beweging te zetten.
Bij het beluisteren van Antagonise valt op dat het materiaal allemaal best toegankelijk is, ondanks de grote toevoeging van death metal. Vrijwel alle nummers zijn op een pakkende en aanstekelijke manier geschreven en worden aangevuld door grootse en bombastische refreinen. Zo is er een prima balans gevonden tussen de death metal stukken en grunts van Mark Jansen afgewisseld door de melodieuze zang en hoge uithalen van Henning Basse. Laura Macr is daarop een goede toevoeging die beide zangers ondersteunt met haar hoge zang. Maar ondanks dat het allemaal toegankelijk klinkt, is de muziek niet gelijk makkelijk te doorgronden. De vele progressieve tempo wisselingen en complexe arrangementen, met daarbij vaak een lange speelduur maken het moeilijk om de songs te onderscheiden en je eigen te maken. Dit zorgt ervoor dat je wel een tijdje bezig bent om het album van voor naar achteren te leren kennen. Hoewel ik dit zeker geen nadeel noem, hadden een paar nummers wel iets aan lengte ingekort mogen worden, want de tracks gaan soms net iets te lang door.
Maar dat is een kleine smet op een prima plaat. De muzikanten laten stuk voor stuk horen wat voor talent ze hebben en krijgen daar alle aangelegenheid toe op de vele instrumentale stukken. Zo worden veel nummers geopend met lange intro's waar de bandleden los op kunnen gaan, en zijn de tempowisselingen en de wendingen sterk uitgevoerd. Mark Jansen zet vocaal een goede prestatie neer, en lijkt zich moeiteloos door het album heen te brullen. Hij is vooral op zijn best in de snelle en agressieve passages. Maar het is Henning Basse die wat mij betreft de show steelt met zijn krachtige stem die mij keer op keer weer aan Jon Oliva doet denken. De man lijkt zich te kunnen schikken in alles, van de krachtige en felle uithalen tot aan mooie cleane zang. Op het karakteristieke Insano is het dan de beurt aan Laura Macr om te laten zien wat ze vocaal in huis heeft. De operazangeres geeft hier een prestatie van formaat met haar zeer indrukwekkende hoge uithalen. Maar ondanks dat het een pracht van een song is, voelt het niet op zijn plaats op Antagonise. Tussen al het gebrul en geweld is het rustieke nummer een beetje een vreemde eend in de bijt.
MaYaN laat zich dan ook op zijn sterkst zien in nummers waar de afwisseling tussen de vocalisten het meest aanwezig is. Zo zijn nummers als Burn Your Witches en Redemption - The Democracy Illusion hier goede voorbeelden van. Maar ook Lone Wolf en het al ter promotie eerder uitgebrachte Faceless Spies - National Security Extremism Part 2 zijn erg sterke nummers. Er staan dan ook eigenlijk alleen maar goede tracks op het album, al weet niet elke track er regelrecht boven uit te schieten. Het maakt dat MaYaN met een prima plaat komt die misschien nog wel beter is dan zijn voorganger en zeker verdient om opgepikt te worden.
Tracklist:
1. Bloodline Forfeit
2. Burn Your Witches
3. Redemption - The Democracy Illusion
4. Paladins Of Deceit - National Security Extremism Pt. 1
5. Lone Wolf
6. Devil In Disguise
7. Insano
8. Human Sacrifice
9. Enemies Of Freedom
10. Capital Punishment
11. Faceless Spies - National Security Extremism Pt. 2
