Wat moet je met een plaat waarvan de intro meer indruk maakt dan de rest van de plaat? Coma, de nieuwe langspeler van Nevervoid wordt vooraf gegaan door een duister intro dat je zou verwachten bij een zware doomsludge-plaat. die wordt echter opgevolgd door een hardcoreriff van het kaliber 'van dik hout zaagt men planken'. Het lijkt er vervolgens verder op dat de mannen niet zo goed weten welke richting ze op willen. Stuk voor stuk interessante ideen die nog wel aardig aaneengeregen zijn, maar de samenhang ontbreekt.
Niet dat deze Duitse doe-het-zelvers er nou echt een potje van maken hoor, want het zit allemaal zeer degelijk in elkaar. Deutsche Grndlichkeit, zogezegd. Maar de zes tracks vormen geen eenheid. En ja, hoe moeilijk moet het zijn om zes tracks tot een geheel te smeden? Je zou toch meer verwachten van een band die al vanaf 2004 bezig is en al drie schijven op het cv heeft staan.
Toch is er niet louter slecht nieuws, want mede door de rauwe productie, verwacht ik bij deze band vooral een enorm sterke live-show met veel distortion, agressie, geheadbang en al wat dies meer zij. Geen hoogvlieger dus, maar wellicht eens het bekijken waard als ze weer eens naar Nederland komen.
Tracklist:
1. Oberohe
2. Impartial Eyes
3. We Are
4. An Echo To Your Unbeliefs
5. No Heaven
6. Niederohe
