Het zijn Sporge, Akke en Jussi dan ook zeker gegund. Hun optreden was niet het beste van Roadburn 2013. Frontman Jussi stond grieperig op het podium, maar de drang om door te gaan, wekte bij ondergetekende vooral bewondering op. Waar het uiteindelijk om gaat, is de muziek en die mag er in het geval van Tombstoned zeker wezen. De knappe 7 die vorig jaar verscheen, herbergt prima muziek en het titelloze debuut zet die lijn aardig voort. Op het eerste gehoor zal de psychedelische doom/stoner wat tammetjes klinken, maar het went vrij snel. Ik denk ook dat menig luisteraar zal moeten wennen aan de hoge, galmende zangpartijen.
Toch komt Tombstoned regelmatig ijzersterk uit de hoek. Daze Of Integration heeft goede riffs. Evenals The End dat daar nog leuke tempowisselingen bovenop gooit. Over de gehele linie is het prettige stoner met weinig verrassingen. Je hoort ook vrij duidelijk aan het geluid dat je met een driemansformatie te maken te hebt. De sterke en zwakke momenten wisselen elkaar toch iets te makkelijk af. Voordat je bijvoorbeeld naar het goede, bluesy Last Waltz kunt luisteren, moet je je eerst door het nietszeggende Faded worstelen, waar de zanger ook nog teveel van zijn stem eist. Toch levert dit stel jongelingen een prima debuut af en laat het horen dat ze nog behoorlijk kunnen groeien. Ik ben erg benieuwd naar wat de toekomst hen zal brengen.
Tracklist:
1. Through Days
2. Daze Of Disintegration
3. Rat Race
4. The End
5. Faded
6. Last Waltz
