Om eerlijk te zijn was ik nooit een grote fan van Wargasm. Op basis van de flauwe kerstsingle Little Drummer Boy / Jingle Hell en wat losse nummers vond ik het maar een matige aangelegenheid. Zo'n ervaring nodigt natuurlijk niet direct uit om in het verleden van een band te duiken. En dat is waar ik de fout in ben gegaan.

Wargasm was eind jaren tachtig en de eerste helft van de jaren negentig namelijk helemaal geen flauw bandje. Sterker nog, het debuut Why Play Around? is het muzikale equivalent van een sloopkogel. Niet links, niet rechts maar recht op het doel af. Zonder mededogen. Ondanks de betrekkelijk obscure status die de band tegenwoordig geniet, is deze schijf een nagenoeg perfecte thrashplaat. De band rond de gebroeders Spillberg verliest zichzelf niet in moeilijkdoenerij, doet geen onmogelijke dingen, maar klinkt toch als geen enkele andere band. Ja, misschien een beetje als Tank (met Algy) en Mot�rhead, maar dat heeft meer met energie en consistentie te maken dan met de muziekstijl.

Wargasm is in dat opzicht een typisch voorbeeld van een no-nonsense band. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg, dat soort wijsheden. Maar anderzijds is het niet normaal hoe strak Rich Spillberg zijn snaren geselt. Hij is een complete gitarist die zijn riffs technostrak vastlegt en tevens weet hoe je een lekkere solo opbouwt en uitvoert. Zijn ritmegitaarwerk maakt een song als Revenge niet te versmaden. Tempowisselingen, riffs, drumpartijen en de bas knallen bereheavy de boxen uit. Basisst Bob Mayo is daarnaast een zanger die prettig meehobbelt met de ritmes, waardoor het gebodene vrij toegankelijk blijft. Bovendien is het verrassend hoe indrukwekkend en fris de muziek ook nu nog klinkt. Door de productie doet Why Play Around? niet onder voor wat er heden ten dage in de schappen prijkt.

Het is alleen zo jammer dat deze schijf waarschijnlijk nooit meer in diezelfde schappen verschijnt. De cd wisselt doorgaans voor een klein fortuin van eigenaar en is alleen te vinden via eBay en gespecialiseerde handelaars. Of deze review diegene die de rechten bezit (dat schijnen de bandleden zelf niet eens te weten) overhaalt voor een heruitgave of verkoop van de rechten, betwijfel ik. Schrale troost is dat de band vanwege het dertigjarig jubileum oude demo's wil uitbrengen. Demo's waarop ook een deel van de songs staan die op dit debuut zijn vastgelegd. Gelijk toehappen, is mijn advies. Want betere 'working man's thrash' is er wat mij betreft niet verschenen.

Tracklist:
1. Wasteland
2. Revenge
3. Bullets & Blades
4. Undead
5. Merritt's Girlfriend
6. Sudden Death
7. Wargasm
8. Le Cou Cou
9. Humanoid