Maar n van de origineelste releases binnen de 'thinking man's metal' is een volstrekt onbekend stuk plaatwerk. Afkomstig uit Australi, afgeleverd in 1994 door een obscuur clubje met de naam Vauxdvihl. Met bandleden van onder meer Taramis in de gelederen, maar ook die groep doet ongetwijfeld weinig belletjes rinkelen. To Dimension Logic wordt gekoesterd door een klein groepje liefhebbers, terwijl de meerderheid er aan voorbijgaat. Niet dat de massa zichzelf dat mag aanrekenen, want deze schijf was en is bijna onmogelijk te vinden in deze contreien.
Ik heb wel eens een uitspraak gelezen waarin werd gesteld dat deze plaat de meest progressieve schijf ooit is binnen het genre. Gek genoeg ligt die mening niet zover van de waarheid af. De schrijfstijl van deze heren is zo eigen, zo doordacht en buiten de genoemde lijntjes. Muzikaal komt het halve muzikale spectrum voorbij, zonder dat je dat als luisteraar echt merkt. En dat is knap. Rush-achtige instrumentatie, Floydy gitaarlijnen, jazzy drumwerk en de uitstekende melancholische stem van Stacy Handchild die wel wat weg heeft van Corey Brown (Magnitude 9 en Psyco Drama).
Het zijn elementen die in de verte ergens aan doen denken, maar die toch fris en nieuw klinken. Daarnaast put de band als het op songwriting aankomt sterk uit het ambientgenre. Zo krijgen de rauwere riffs regelmatig ondersteuning van ethereale keyboardlagen, zonder dat de toetsen ooit de overhand krijgen. Seperate Ends en Comedy Of Errors klinken daardoor meermaals bevreemdend, groots en mystiek. Voor mij persoonlijk is In Search Of Forever het hoogtepunt van een schijf met alleen maar hoogtepunten. Slechts ondersteund door simpele instrumentatie zet Handchild zo'n geweldige prestatie neer, dat de emoties regelmatig de overhand krijgen. En dat is het fraaie. Vauxdvihl doet het zonder volgepropt of te technisch te worden. Het progressieve element zit vooral in de manier waarop de songs in elkaar steken en hoe er met dynamiek wordt gespeeld.
Hoewel de muziek af en toe raakvlakken vertoont met andere groepen, blijft To Dimension Logic een bijzonder eigenzinnig meesterwerk. Het is ook de enige volledige cd van deze Australirs. Wat erna kwam, ligt meer in trippy ambientcontreien. Wie z'n muzikale horizon wil verbreden en toch stevige gitaren zoekt, hoeft niet verder niet te speuren. Vauxdvihl bewijst bijna twintig jaar na dato nog steeds wat een boeiende kunstvorm metalmuziek eigenlijk kan zijn.
Tracklist:
1. The Weapon
2. To Dimension Logic
3. Questions Of Misanthropy
4. Separate Ends
5. Comedy Of Errors
6. Philosophic Mosaica
7. In Search Of Forever
8. Minus Absence
.jpeg){kind=small}
