Waar op voorganger Heaven's Venom nog wat zijpaadjes werden bewandeld, wordt er op Waitng For The End To Come meer gefocust op coherente songs met krachtige riffs en drums, gesoleerd wordt er amper. Voor rustpunten is er dan ook geen tijd, er wordt gewoon lekker voluit gebeukt. Het zware beukwerk vindt je op Fire, If I Was God - I'd Burn It All en Like Animals. Maar ook tegen het einde op het snelle Empire of Dirt.
In het middenstuk is er plaats voor krachtige en melodieuze tracks waar Under Lawless Skies en Dead & Burried uitschieters zijn. Bij eerstgenoemde is het heerlijke hakkende intro een genot om te horen. Hier laten J-F Dagenais en Oli Beaudoin maar eens horen hoe goed ze op elkaar ingespeeld zijn. Een track die ook nog speciale aandacht verdient is afsluiter Elevate, met een prachtige videoclip die ik zou nomineren tot beste van het jaar.
Helaas is het niveau niet overal even hoog, zo zijn er ook een paar mindere broeders (The Promise en Real Blood - Real Scars), die de indruk geven als fillers te fungeren. Ook een puntje van kritiek is het gebrul van Maurizio Iacono. Waar hij op voorgaande werk veel afwisselender klonk, houdt hij hier maar n manier van brullen aan, vaak zowel in chorus als in refrein. Daarbij lijkt hij nogal eens op de automatische piloot en soms ongenspireerd over te komen.
Ondanks deze punten komt Kataklysm met een sterke en vooral coherente release, die best nog wel eens in een paar jaarlijsten terug zou kunnen komen. Dit zal mede te danken zijn aan de sterke combinatie van Oli Beaudoin en J-F Dagenais. Eerstgenoemde debuteert dan ook prima en mag zich een waardige opvolger noemen van Max Duhamel.
Tracklist:
1. Fire
2. If I Was God - I'd Burn It All
3. Like Animals
4. Kill The Elite
5. Under Lawless Skies
6. Dead And Burried
7. The Darkest Days Of Slumber
8. Real Blood - Real Scars
9. The Promise
10. Empire Of Dirt
11. Elevate
