Het lijkt de missie van het Duitse AFM Records te zijn geworden om kwaliteitsheavy metalbands van over de hele wereld aan zich te binden om hun explosieve muziek een breder publiek te bieden. Eerder deden ze dat met bijvoorbeeld Helker en Kryptos. Het Braziliaanse Hibria past makkelijk in dat rijtje. Ook dit vijftal maakt sterke heavy metal met een erg Europees geluid. Hun vierde schijf Silent Revenge gaat door op de weg die ze op voorganger Blind Ride zijn ingeslagen met een ruwer en serieuzer metalgeluid.
Het opent direct snel en hard. Heel even zet de band je op een verkeerd spoor door te openen met een soort nu-metalsound en hier en daar een grunt, maar al snel voert de rappe door sterke riffs gedreven heavy metal de boventoon. Het spettert echt uit de speakers in een sneltreinvaart die doet denken aan het werk van Judas Priest eind jaren tachtig. Dat gaat zo een aantal songs door, waarbij vooral Lonely Fight er bovenuit schiet.
Toch is er ook reden voor enige kritiek, want na de powerballad Shall I Keep On Burning zit de sleur er wat in. Het is nog altijd snel en hard, maar haalt niet meer het niveau van de songs waar de plaat mee opende. Het strakke gitaarwerk blijft aanwezig, maar de melodien zijn niet meer zo pakkend. Als extraatje bevat de Europese editie nog een volledig akoestische versie van de eerdergenoemde ballad.
Silent Revenge is een sterke plaat, die het vooral van de eerste helft van het album hebben moet. Ondanks dat de groep het niveau niet vast weet te houden, wordt het nergens echt slecht. Deze schijf is daarmee een fijne aanrader voor alle liefhebbers van moderne heavy metal.
Tracklist:
1. Silent Revenge
2. Lonely Fight
3. Deadly Vengeance
4. Walking To Death
5. Silence Will Make You Suffer
6. Shall I Keep On Burning
7. The Place That You Belong
8. The Scream Of An Angel
9. The Way It Is
10. Shall I Keep On Burning (Akoestisch)
