Met The Decision gaat het album uitstekend van start. De spanning wordt in dit nummer geleidelijk opgebouwd, met een trage riff wordt de luisteraar meegenomen in de duistere sfeer van dit album. Met de titeltrack Unravel barst het geweld echt los. Halverwege het nummer Unravel wordt er echter plotseling gas teruggenomen en opnieuw volgt er een behoorlijk trage riff. Ook in de daarop volgende nummers laat de band het tempo regelmatig zakken, waardoor het album voornamelijk bestaat uit mid-tempo black metal. Het geluid klinkt erg helder voor een black metal-plaat, waardoor de stem van Morton Sanrabb Fururly vrij dominant aanwezig is. Met zijn stem creert Sanrabb een heerlijke duistere sfeer, waardoor Unravel ondanks het tempo, wel als echte black metal aanvoelt.
Na een aantal nummers te hebben geluisterd, slaat echter de verveling toe. Het klinkt allemaal erg voorspelbaar. Een nummer zoals Lead To The Pyre, is absoluut een degelijk nummer, er zit echter te weinig afwisseling in. De riffs worden te vaak herhaald. Af en toe wordt het gaspedaal ingetrapt, maar dit is vaak maar van korte duur. Te weinig afwisseling, en het overwegend langzame tempo, zorgen ervoor dat dit album saai klinkt. Waar het veelvuldig herhalen van een riff bij black metal soms hypnotiserend kan werken, lukt dat Gehenna op dit album geen moment. Death Enters zorgt nog wel voor een aardige afsluiting van Unravel, dit nummer doet denken aan het oudere werk van Burzum.
Unravel is een aardige black metal plaat geworden. Gehenna speelt mijn inziens erg op veilig, waardoor dit album nergens origineel klinkt. Het tempo ligt het gehele album erg laag, dit zorgt ervoor dat dit album behoorlijk saai is geworden. Een gemiddelde plaat van een band waarvan je toch iets meer zou verwachten. Heb je hier acht jaar op gewacht? Dan valt het toch een beetje tegen.
Tracklist:
1. The Decision
2. Unravel
3. Nothing Deserves Worship
4. Nine Circles Of Torture
5. A Grave Of Thoughts
6. Lead To The Pyre
7. End Ritual
8. Death Enters
