Die lijst liegt er niet om. Zo vinden we terug Tony Carey (ex-Rainbow), Amanda Somerville, Ralf Scheepers (Primal Fear), Göran Edman (ex-Malmsteen), Johnny Gioeli (Axel Rudi Pell, Hardline), Doogie White (MSG, ex-Rainbow), Tony Mills (TNT) en Blaze Bailey (ex-Iron Maiden). Allemaal vocalisten op Carey na, maar laten we ook de gitaristen Kee Marcello (ex-Europe) en Roland Grapow (Masterplan) niet vergeten. De hamvraag is echter of deze troep aan geweldenaren de verwachtingen kan waarmaken.
Opener Moonlight doet me sterk aan Accept denken, waar ook A Matter Of Time (met Johnny Gioeli) merkbaar Duits aandoet want het nummer staat bol van de cliché's. Dat gevoel houdt even aan, zeker als Voss de nasaal gebrachte ballad Cold Winter met een dodelijke portie melancholie neerzet (wel met een mooie tweede stem van miss Somerville). Ik moet zeggen dat er voor de rest niet veel te melden valt over dit album, met uitzondering van de aanwezigheid van een Rainbow-cover (Run With The Wolf) en het enige nummer dat me (op de zang na) genoeg kan boeien, titelnummer Cry Wolf, waarin gitarist Kee Marcello zijn kunstje mag doen.
Waar het op neer komt voor mij is dat wanneer de nummers ingezongen zouden zijn door het ingehuurde legioen vocalisten in plaats van Michael Voss, die teveel leadzang voor zijn rekening heeft genomen, dan had dit album me wellicht beter kunnen bekoren. Nu is het toch weer een Voss-album met gasten en daar hoeven ze me niet voor wakker te maken. Zeker niet als het Duitse powermetal-stempel te veel en te vaak op de muziek wordt gedrukt. Het nummer Wakken is daar het schoolvoorbeeld van. Helaas. Hier had echt veel meer ingezeten.
Tracklist:
1. Moonlight
2. A Matter Of Time
3. Dark Revelation
4. Cold Winter
5. Palace Of Gold
6. The Beast In Me
7. Wakken
8. Pressure Down
9. Run With The Wolf
10. Cry Wolf
11. Kid Raw
.jpeg){kind=small}
