De New Wave Of British Heavy Metal: wie is er niet groot mee geworden. Dat moeten de mannen van Tungsten Axe ook gedacht hebben toen ze in 2011 wat nummers op een cassette knalden en deze beschikbaar maakten voor een beperkt publiek van honderd man. Met enig succes volgde er een jaar later een demo en nu is er het debuutalbum met de veelzeggende titel Swedish Iron. De mannen hebben weinig pretenties: ze maken heavy metal in de stijl van eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Denk dan aan de eerste twee platen van Iron Maiden, vroege Saxon, Diamond Head, misschien een beetje harde rock van Kiss en ga zo maar door. Bovendien hebben ze hun negen songs analoog opgenomen om het geluid van die tijd goed te benaderen.
Dat streven naar het maken van oorspronkelijke rauwe metal klinkt allemaal fantastisch, maar dan moeten de nummers ook wel dik in orde zijn om te compenseren voor het toch wat bescheiden geluid. Helaas is dat op dit debuut van Tungsten Axe niet het geval. Eigenlijk gaat het al fout bij de Prelude die erg saai is en met bijna drie minuten veel te lang duurt. De songs die volgen voelen allemaal als onaf aan. Er zitten goede momenten tussen, met name de diverse gitaarsolos, maar die worden dan weer afgewisseld met middelmatige overgangen en slechte zang door vocalist en gitarist Dick. Een compleet sterk pakkend nummer ontbreekt.
Het is duidelijk wat de heren achter Tungsten Axe voor ogen hadden met dit Swedish Iron, echter lijkt deze plaat in de huidige vorm op een demo waar nog aan gesleuteld had moeten worden.
Tracklist:
1. Prelude
2. Star Of Mount Paekdu
3. Heavy Metal
4. Divided
5. Devils Children
6. Swedish Iron
7. Elna K. Eriksson
8. The Steel Is Sacred
9. Times
