Dit is goed nieuws, want na het vertrek van Head ontbrak er nog iets bij Korn. Namelijk goed materiaal. Van alle albums na die tijd, heeft alleen Korn III: Remember Who You Are een goede indruk op mij achtergelaten. Het leek erop dat Korn zich had gedegradeerd tot een nostalgische festivalband, die alleen goed leek te zijn voor zijn oude krakers. Dat de band zelf ook opzoek was naar vernieuwing werd duidelijk op de uit 2011 afkomstige dubstepplaat The Path Of Totality.
The Paradigm Shift blijkt echter een aangename verrassing te zijn. De dubstep elementen van het vorige album zijn aanwezig in een geminimaliseerde vorm, en hebben vooral een ondersteunende functie. Eerste single Never Never kan dus een vertekend beeld geven, want daarop zijn deze het meest te horen. Wat ook opvalt is dat de nummers stuk voor stuk melodieus en pakkend zijn, dit zorgt ervoor dat het geheel vanaf het begin af aan lekker wegluistert. Dit kan tevens ook een valkuil opleveren want je kan de tracks als snel gaan bestempelen als simpel en plat. Ik zou dan ook aanraden om de plaat wat aandachtiger te beluisteren, want dan zul je zien dat alle elementen die Korn vroeger sterk maakte volop aanwezig zijn, maar soms een beetje wegvallen in de mix.
Neem bijvoorbeeld opener Prey For Me. De mix van beukende drums, zware gitaarriffs en de typerende bas van Fieldy aan het begin is op en top Korn. Neem daarbij de hoge zang die overgaat in geschreeuw van Jonathan Davis in het middenstuk en het voelt weer als vanouds. En zo lijkt de groep zich ook door de rest van het materiaal heen te werken. Zo weet tweede single Love & Meth zich met gemak in je hoofd te nestelen en zo ook What We Do. Andere sterke tracks zijn Paranoid And Aroused en het duistere Lullaby For A Sadist.
The Paradigm Shift lijkt zich qua materiaal te focussen op de periode tussen Follow The Leader en Take A Look In The Mirror aangevuld met The Path Of Totality. Hierbij wordt verschrikkelijk op safe gespeeld, maar dat zorgt er wel voor dat Korn met hun beste en meest coherente plaat van de aflopen tien jaar komt. Dat betekent echter niet dat dit iedereen zal aanspreken, omdat de plaat ook gelijk de meest toegankelijke van die tijd is. Maar fans van boven genoemde periode kunnen deze gerust een kans geven.
Tracklist:
1. Prey For Me
2. Love & Meth
3. What We Do
4. Spike In My Veins
5. Mass Hysteria
6. Paranoid And Aroused
7. Never Never
8. Punishment Time
9. Lullaby For A Sadist
10. Victimized
11. It's All Wrong
12. Wish I Wasn't Born Today (Bonustrack)
13. Tell Me What You Want (Bonustrack)
.jpg){kind=small}
