Jazeker, The Dream Calls For Blood is weer zon typische Death Angel-release waar je niet omheen kunt. Deze thrashers pur sang weten je te raken met elke noot die ze spelen, en ze weten ook nu weer te voorkomen dat het een herhaling van zetten wordt. Dat doen ze door af en toe terug in de tijd te gaan. Dan hoor je de breaks, riffs en kleine stukjes die klonken als op de eerste drie platen. En dat is verfrissend.
Natuurlijk is (bijna) geen enkele plaat perfect. Dat geldt ook voor The Dream Calls For Blood. En dat ligt aan de manier waarop de stem gebruikt wordt. Zeker nu je af en toe terug naar het begin van de band wordt genomen zijn er soms stukken waarin een zuivere stem beter had gepast dan een krijsende Mark Osegueda. Niet dat het misstaat, maar het had het geheel net iets meer cachet gegeven.
Dat neemt niet weg dat Death Angel wederom een intensiteit en gedrevenheid tentoonspreidt waar menig andere band jaloers op mag zijn. De jonge honden uit de tachtiger jaren lijken geen steek ouder te zijn geworden en dat wordt in deze plaat weerspiegeld. Heerlijk. Op naar de volgende!
Tracklist:
1. Left For Dead
2. Son Of The Morning
3. Fallen
4. The Dream Calls For Blood
5. Succubus
6. Execution - Don't Save Me
7. Caster Of Shame
8. Detonate
9. Empty
10. Territorial Instinct - Bloodlust