Hate Meditation klinkt tegelijkertijd herkenbaar als het werk van dit duo (hoewel ik daarmee misschien de twee andere leden - Sam Shroyer op drums en Job Bos op keyboards - iets tekort doe), maar toch ook anders dan het werk van Nachtmystium en Twilight. Daar waar Twilight op het fenomenale Monument To Time End verder de wereld van de psychedelica en post-metal indook, is Scars vele malen simpeler van opzet. Primitief rammelende black metal dus, die nog wel aan het aller-oudste werk van Nachtmystium doet denken, maar weinig raakvlakken meer heeft met de meer ontwikkelde sound op de latere albums. Niet geheel onlogisch, want dan had Azentrius dit natuurlijk ook onder de naam van Nachtmystium kunnen uitbrengen.
De hamvraag is echter of het materiaal de moeite waard is. Daarover ben ik niet onverdeeld positief. Na het fantastische werk van Nachtmystium en Twilight voelt Scars aan als een stap terug. Dat het materiaal primitiever klinkt, is niet het probleem. Wat zorgelijker is, is dat de nummers minder genspireerd klinken. Een nummer als Impure Rage rost tenminste nog lekker door en bevat een fijne groove, en ook End Times bevat een sterk melodieus middenstuk, waarin het spacey toetsenwerk even de overhand mag nemen, maar het is allemaal te weinig. Voor het grote deel is het gitaarwerk enorm voorspelbaar en vooral de drums zijn bijzonder basaal en eentonig. Ook de nogal futloze productie valt direct op: weliswaar lekker gruizig met hier en daar de typerende galmende effecten zoals die ook bij Nachtmystium naar voren gekomen, maar alles klinkt wel erg weggemoffeld.
Nu hoeft deze recensie ook weer niet helemaal in mineur te eindigen. Pluspunten zijn er namelijk ook. Zo blijft de strot van Azentrius fantastisch en is deze gelukkig ook prominent in de mix vertegenwoordigd. Hij tilt het niveau van Scars eigenhandig een stuk omhoog. Vooral het muzikaal nogal standaard klinkende The Genocide March wordt hierdoor toch nog een behoorlijk vet nummer. Als we naar het eindplaatje kijken, pakt Scars echter uit als een teleurstelling. Strikt genomen is het eigenlijk gewoon een middle of the road blackmetalalbum zoals er jaarlijks zoveel van worden gemaakt. Daar zou nog niet eens zo veel mis mee zijn, maar met deze namen in de line-up mogen we toch wel wat meer verwachten.
Tracklist:
1. Prelude To Apocalypse
2. The Deceiver And The Believer
3. Impure Rage
4. End Times
5. The Genocide March
6. Wrath And Revenge
7. Scars
8. Shadow World
