Ik hoor heel veel wat Izegrim eigen is, maar zeker ook regelmatig manieren van spelen die je bij de vroegere platen van Death hoorde. Dat ligt dan in de manier waarop de breaks ingezet worden, hoe de technische vaardigheden van de verschillende bandleden wordt benadrukt en hoe de stem met de muziek communiceert. Die is nog steeds vrouwelijk, maar je kunt niet horen dat Marloes een vrouw is. En dat is bedoeld als compliment.
Net zoals het knap is dat de band na de toch al erg goede Code Of Consequences uit 2011 vooruitgang heeft geboekt. De songs zijn goed geschreven, hebben kop en staart en lijken vooruit te glijden. Wat nog veel belangrijker is, de adhesie is hier nog sterker dan voorheen, wat de hele plaat tot een goed geheel maakt. En ze blijven hangen. Vooral dat is wat een aardige plaat tot een hele grote maakt.
Izegrim verslapt ook geen moment. De band houdt duidelijk niet van langzame ritmes of teveel midtempo. Dit gaat van redelijk vlot tot erg snel. Tel daarbij op dat de intensiteit en hardheid van de songs van een constant hoge kwaliteit is. De enige rustpunten zijn eigenlijk de solos, waar af en toe een extra melodieus stukje voorbijkomt. Ik ga niet zeggen dat die voorkomen dat de plaat eentonig of saai zou worden, want dat klopt voor geen meter. Congress Of The Insane zal altijd indrukwekkend overkomen. Zo lekker is ie! Leuk detail; het meest thrashy nummer van de plaat, Manifest Of A Megalomaniac, wordt mede gezongen door legende Sabine Classen!
Tracklist:
1. Relic Of The Past
2. Decline And Fall
3. Celebratory Gunfire
4. Endless Strife
5. Deterioration From Perfection
6. Unchallenged Dominance
7. Modern Day Freak
8. The Legion
9. Carousel Of Death
10. Manifest Of A Megalomaniac
11. Carnival Of Deception
.jpeg){kind=small}
