Sinds ik onlangs het interessante debuutalbum Inhibition van het Franse Decline Of The I besprak, werd mijn aandacht ook opnieuw gericht op de geschiedenis van A.K., de belangrijkste componist achter deze band. ��n van de vele bands waaraan dit heerschap, dat een grote rol in de Franse blackmetalscene heeft gehad (en nog steeds heeft) bijdroeg, was aan de symfonische blackmetalformatie Love Lies Bleeding, een band wiens carri�re pakweg dertien jaar geleden begon en in 2006 tot een nogal anoniem einde kwam. Het netto resultaat: vijf inspirerende albums, die echter nauwelijks een groter publiek hebben weten te bereiken.

Ook voor A.K. zelf was Love Lies Bleeding altijd al een beetje het buitenbeentje: daar waar deze man normaliter vooral actief was in de meer extreme undergroundbands, laat Love Lies Bleeding een meer romantische en explorerende benadering van het genre horen. Toch verdient Love Lies Bleeding het om af en toe weer eens onder de stoflaag vandaan te worden gehaald. Zoals Ex Nihilo, het derde album van de band, waarop het potentieel van de band wellicht het best tot wasdom is gekomen. Love Lies Bleeding slaagt er hier in om de symfonische elementen van de eerste twee albums te combineren met een wat innovatiever totaalgeluid.

De nummers op Ex Nihilo zijn lang en eigenzinnig, boordevol intrigerende muzikale idee�n en rijk aan dynamiek. Romantische pianomelodie�n gaan een symbiose aan met agressieve en zeker niet mak klinkende black metal, terwijl dromerige female vocals en grunts eveneens een fraai duet uitvechten. Qua sound neigt de symfonische black metal van de band dan ook meer naar Anorexia Nervosa en Oceans Of Sadness dan naar Cradle Of Filth en Dimmu Borgir. Vooral in het prachtige As The Chaos Ceased To Be smelten de uitersten op zeer overtuigende wijze samen, maar ook het furieus beginnende Acedia en het sfeervolle Sorrounded By Infinite Nihilism (met een verrassende thrash-groove halverwege) mogen er zijn.

Het klapstuk is echter het dertien minuten durende Ex, waarin woeste uitbarstingen fraai contrasteren met rustiek, haast lieflijk pianowerk en de veelvuldig aanwezige, onderhuidse ambient/industrial-elementen die op subtiele wijze in het nummer verwerkt zijn. Zoals ook de andere platen van Love Lies Bleeding is het enige kleine euvel het beperkte opnamebudget, waardoor de sound iets aan kracht heeft moeten inboeten en het rijke totaalpakket bij vlagen wat blikkerig klinkt. Wie daar echter doorheen kan luisteren (en de productie is zeker niet zo erg dat dat moeilijk is), hoort een inspirerende plaat die aan geen enkel clich� van het symfonische blackmetalgenre voldoet.

Ex Nihilo is typisch zo�n plaat die je op een platenbeurs waarschijnlijk voor een prikje in de uitverkoopbak zal vinden. De band heeft ook de schijn tegen: een bandnaam die weinig prijsgeeft over de muzikale richting en een label dat vooral middelmatige meuk heeft uitgebracht. Maar in dit geval blijft het bij schijn. Love Lies Bleeding is namelijk een veel te interessante band om in de vergetelheid te raken, dat maakt Ex Nihilo wel duidelijk.

Tracklist:
1. Acedia
2. As The Chaos Ceased To Be
3. Waiting For My End
4. Sorrounded By Infinite Nihilism
5. Ex