Roots is zon album dat je als luisteraar totaal onverwacht weet te overdonderen. Slechts drie echte nummers telt de plaat, als ik het korte instrumentaaltje Saorsa niet meereken, maar die nummers laten zich wel als muzikale ontdekkingsreizen luisteren. De band opent met het ruim zestien minuten durende titelnummer, dat op prachtige wijze opgebouwd is en de luisteraar vanaf de eerste seconde de adem weet te benemen. Episch, groots, meeslepend en enerverend zijn sleutelwoorden die van toepassing zijn op dit nummer. Er is pas na zeven minuten voor het eerst zang te horen (in de vorm van intense semi-grunts/screams), maar ik ben tegen die tijd al lang ingepakt door het muzikale landschap dat rsaidh ons voorschotelt.
De nummers schakelen overtuigend tussen meer melancholische, druilerige passages die aan Agalloch doen denken (het begin van Carved In Stone) en het grootse, meeslepende materiaal van Wodensthrone. De folkinvloeden zijn bovendien zeer overtuigend verweven met de rest van de muziek, klinken nergens blij of obligaat en zijn dan ook subiel gedoseerd (de prachtige fluitjes die na tien minuten opduiken in Roots!). Marshall heeft daarnaast een onmiskenbaar talent voor het schrijven van magistrale, epische melodielijnen die direct voor kippenvel zorgen.
De tekstuele inhoud van Roots versterkt de muzikale genialiteit alleen nog maar meer. Hoewel de teksten niet uitgebreid zijn, spreekt de voorliefde voor Schotse tradities, de geschiedenis en het landschap, en de toewijding waarmee dit wordt gebracht, tot de verbeelding. Roots is dan ook een fenomenale plaat geworden, die hier als een donderslag bij heldere hemel is binnen gekomen. Overigens heeft rsaidh zijn naam vanwege de problematische uitspraak ervan inmiddels veranderd in Saor, dat is dus de naam om vanaf nu in de gaten te houden. Vooralsnog is het echter rsaidh dat gegarandeerd voor 50 minuten kippenvel zorgt!
Tracklist:
1. Roots
2. Carved In Stone
3. Saorsa
4. A Highland Lament
.jpeg){kind=small}
