Bij de term �Cascadian black metal� zullen de meeste mensen waarschijnlijk direct aan Wolves In The Throne Room denken. Deze Amerikaanse natuurfetishisten hebben het subgenre, gekenmerkt door gruizige, repetitieve riffs, hypnotiserend drumwerk en de royaal ingebouwde ruimte voor �organisch� klinkende, folk-achtige intermezzo�s, immers het meest prominent op de kaart gezet. De hoeveelheid bands die in het kielzog hiervan zijn ontkiemd, is niet gering, maar hoewel Fauna overduidelijk in dezelfde vijver vist, is de band allerminst een goedkope kloon. Het debuutalbum Rain verscheen immers al in 2006, hetzelfde jaar als het debuutalbum waarmee Wolves In The Throne Room bekendheid wist te verwerven.

Dat Fauna qua muzikale kwaliteit en diepgang bovengenoemde band naar de kroon steekt, blijkt alleen al uit het openingsnummer Soaring Into Earth. Deze mammoet-track van een half uur zal menigeen doen duizelen. Serene, kalme folkinvloeden zorgen voor een fraai begin, maar die invloeden gaan na een minuut of acht over in een woeste maalstroom van hypnotiserende, Cascadiaanse (om de term er dan toch maar in te houden) riffs en furieus primitief drumgeweld. Daar blijft het echter niet bij, want op ongeveer de helft van het nummer verandert het karakter volledig en krijgen we een uitgesponnen, ritualistisch klinkende akoestische passage te horen die erg mooi ge�ntegreerd is in de rest van het nummer.

Ook het monumentale Syrinx is zo�n epische track. Na een ingetogen, contemplatief begin mondt dit nummer al vrij snel uit in gruizige black metal die de luisteraar moeiteloos weet op te slokken met zijn hypnotiserende, repetitieve riffs. Het effect is een soort meditatieve trance die bands als Wolves In The Throne Room, Ash Borer en Drudkh tijdens hun beste momenten ook weten te bewerkstelligen en waarbinnen alle perceptie van tijd en ruimte langzaam lijken weg te ebben. De ervaring van Fauna wordt vooral op dit nummer erg duidelijk: de sterkste punten (langgerekte instrumentale passages) worden optimaal benut en slechts waar dat nodig is aangevuld met verwrongen screams. De subtiele, mooi uitgediepte akoestische rustpunten (met hier en daar verrassende elementen zoals melancholische vioollijnen en bezwerende female vocals) zorgen ervoor dat Avifauna voor de volle vijf kwartier beklijft.

Avifauna is een absolute must voor de fans van bovengenoemde bands, en voor liefhebbers van introverte, repetitieve black metal met een natuurlijk en organisch geluid in het algemeen. Met Avifauna levert dit gezelschap een machtig album af dat voor heel wat mooie momenten gaat zorgen in de warme zomeravonden, mijmerend onder het genot van een goed glas whisky.

Tracklist:
1. Soaring Into Earth
2. The Golden Circle
3. Syrinx
4. Womb Of The Earth
5. The Harpy