Een goed te verstouwen portie onvervalste ouderwetse hardrock. De heren zijn uiteraard niet meer de jongsten (Shortino heeft de 60 al aangetikt en Appice zou hier al pensioengerechtigd zijn) maar het moet gezegd worden: het smaakt goed. Voor wie niet of nauwelijks bekend is met het vernieuwde King Kobra: denk aan Y&T gemixt met Whitesnake en Mtley Cre en dan komen we een heel eind in de buurt. Hell On Wheels is een heerlijke rocker om mee te beginnen (en het beste nummer van het album), waarbij direct opvalt dat de productie lekker zwaar is. Shortino's stem is iets rauwer dan wat we van hem gewend zijn maar het past uitstekend bij de energie van de muziek. Bluesy wordt het bij de bijna-egotrip van de bassist in The Ballad Of Johnny Rod, The Crunch en het langgerekte, iets meer rockende Deep River waarin Shortino neigt naar David Coverdale. Het onsamenhangende Take Me Back is eigenlijk wel de domper van het album.
Don't Keep Me Waiting zou z van Whitesnake kunnen zijn, met de vermelding dat Whitesnake de gitaarsolo waarschijnlijk erg veel beter zou hebben afgewerkt want die gaat helemaal nergens over. Goed, het album blinkt niet uit in originaliteit maar de energie en de goede productie maken het een goed verstouwbare brok hardrock. Veel extra potten gaat de band er niet mee breken, ook niet met de meedeiner Have A Good Time waarvoor een videoclip is gemaakt.
Tracklist:
1. Hell On Wheels
2. Knock 'Em Dead
3. Have A Good Time
4. The Ballad Of Johnny Rod
5. Take Me Back
6. When The Hammer Comes Down
7. Running Wild
8. The Crunch
9. Got It Comin'
10. Deep River
11. Don't Keep Me Waiting
12. We Go Round
