Wie herinnert zich niet de krakers van weleer die deze Canadese gitarist de wereld in heeft gestuurd? Makin' Magic uit 1977 was een opzienbarend en baanbrekend album, hoog gewaardeerd en exceptionele songs die mij in ieder geval nooit vervelen. Het live album Go For What You Know met de kraker Boom Boom (Out Go The Lights) en het album Crash And Burn zijn eveneens twee titels die je als bluesrockliefhebber in je kast moet hebben staan. Ook zong Travers ooit mee op Extreme's Get The Funk Out van het album Pornograffiti. Dat zou je niet verwachten van iemand die zwaar ge�nspireerd werd door Jimi Hendrix.

Travers, 59 jaar oud inmiddels, heeft sinds 1976 bijna elk jaar wel een plaat uitgebracht (behoudens een zes jaar lange pauze tussen 1984 en 1990) en dat geeft toch wel aan dat hij al die jaren het hoofd boven water heeft kunnen houden �n een vaste schare fans heeft. Anno 2013 verschijnt zijn zoveelste album via Frontiers, en volgens de meegestuurde biografie kreeg Travers alle ruimte en tijd om aan een nieuw album te werken in de oude stijl van weleer. Die tijd heeft hij goed benut, want Can Do is een zeer degelijk album geworden.

Pat is in al die jaren in muzikaal opzicht niet veel veranderd. De tijd die hij kreeg voor dit album heeft hem goed gedaan, want inderdaad gaat hij terug naar zijn roots en presenteert met dit album een soort geschiedenisproject waarop hij lijkt te zeggen hoe het ook alweer moet. Van de twaalf nummers op dit album zijn er wat mij betreft een aantal uitschieters. Opener Can Do is geheel in de ouderwetse Travers traditie, en Long Time Gone is een vette rocker met een bluesrandje. Zo is Wanted een nummer met een soort Yes-achtig intro waarvan je denkt: waar gaat dit heen? Maar het ontvouwt zich als een gevoelige rockballad die vol emotie en kracht wordt gespeeld. Zijn er ook missers? Ja, helaas wel. Here Comes The Rain is een Eurythmics-cover en als ik dat wil horen zet ik wel de Top 100 Aller Tijden aan.

Blues, funk, hardrock, Pat Travers beheerst het allemaal, en als je hem nog niet kent dan is het zeer zeker de moeite waard om na het luisteren van dit album toch zeker ook een keer te gaan luisteren naar Makin' Magic. Helaas wordt het niveau van dat album nergens gehaald maar dat mag je ook niet verwachten. Weinig bands overtreffen later in hun carri�re het niveau van hun grote doorbraak. Maar het blijft genieten om de man te horen spelen. Leuk album, niet hoogdravend, maar wel lekker om naar te luisteren.

Tracklist:
1. Can Do
2. Stand Up/Give It Up
3. Diamond Girl
4. As Long As I'm With You
5. Long Time Gone
6. Wanted (That Was Then/This Is Now)
7. Armed And Dangerous
8. Here Comes The Rain Again
9. Keep Calm & Carry On
10. Dust & Bone
11. Waitin' On The End Of Time
12. Red Neck Boogie