Nieuwe gitarist, nieuwe drummer, nieuw label en een nieuwe plaat. Himinbjorg heeft het druk gehad, het afgelopen jaar. De Franse viking metal band rondom zanger/bassist/songschrijver Zahaan, bracht in het verleden drie platen uit, plus de mcd "Third", waarvan met name 1999's "In the Raven's Shadow" en de in 2001 verschenen mcd mij erg wisten te behagen. 2002's "Haunted Shores" was in alle opzichten helaas een minder interessante plaat, en de songs waren dan ook niet zo sterk als die van de vorige releases.

Nu is er dus alweer "Golden Age", een plaat die in vele opzichten een frisse nieuwe start voor Himinbjorg betekent. Het is niet alsof het roer volledig omgegooid is, toch is de sound van deze Franse krijgers behoorlijk aan verandering onderhevig geweest sinds het vorige album, en al helemaal sinds het debuut. De melancholische ondertoon en de nadruk op melodie die "Haunted Shores" zo typeerden zijn verdwenen, maar men is ook niet teruggegaan naar de meer gangbare folky viking metal van de eerste twee albums. "Golden Age" is in eerste instantie een stevige, epische mix van black en viking metal. Opvallend is de grote rol van blastbeats en het totale ontbreken van keyboards, waardoor de nummers van "Golden Age" weliswaar een weinig kaal overkomen, maar ook blijk geven van een zekere eenvoudigheid en transparantie, die het album van een opmerkelijke charme voorzien. Meer dan ooit doet Himinbjorg aan de oude Enslaved denken, en dan doel ik vooral op "Frost" en "Eld", zonder de keyboard-fratsen. Wat de voorganger van "Golden Age" aan epiek miste, bevat het nieuwe album in grote hoeveelheden. Ook de zang draagt hier aan bij. Zuivere zang wordt nu op zeer effectieve wijze gebruikt in bijna elk nummer, maar het zijn de gemene screams van Zahaan die het vocale compartiment domineren.

Zeer sterke nummers zijn het heftige "The Galleries of Time" (sterk 'refrein' en lekker bezwerende gitaren) en het strijdlustige "�And to Fight Forever�", wat misschien wel zo overtuigend gebracht wordt met als doel de twijfels omtrent de relevantie van Himinbjorg die naar aanleiding van "Haunted Shores" ontstonden, voor eens en altijd de nek om te draaien.

Wat mij betreft heeft de band met "Golden Age" z'n ware identiteit hersteld, en ook al blijf ik het jammer vinden dat Himinbjorg niet wat meer teruggrijpt op de periode "Where Ravens Fly"-"In the Raven's Shadow", heb ik erg van "Golden Age" genoten, en raad ik iedereen die hart heeft voor epische, black metal gerichte viking metal aan dit album eens aan een luisterbeurt te onderwerpen.

Tracklist:
1. The Opening
2. Death of a King
3. The Galleries of Time
4.
5. What Was�
6. ...And to Fight Forever�
7. Him