Indie Recordings is een label dat normaal gesproken garant staat voor kwalitatief hoogstaand materiaal. Het is dan ook niet gek dat de progressieve formatie In Vain hier onderdak heeft gevonden, want de smaak- en stijlvolle mengeling van doom, death en black metal die deze band ten gehore brengt past perfect bij een label waar ook avontuurlijk aangelegde bands als Enslaved en Borknagar wortels hebben. In Vain heeft de inventieve insteek gemeen met deze bands, maar valt qua muzikale stijl meer te plaatsen in de hoek van Opeth, Barren Earth en Amorphis, hoewel geen enkele vergelijking helemaal de lading dekt.

Interessant aan In Vain is dat deze band praktisch gezien zo�n beetje de tourband van Solefald is (een soortgelijke constructie als Leprous bij Ihsahn dus). Dat is niet gek, want dat de muzikaliteit de bandleden met de paplepel is ingegoten, wordt onmiddellijk duidelijk. De onlangs verschenen derde langspeler �nigma (zoals ieder album van deze band voorzien van een adembenemend mooie hoes) laat namelijk een groep horen die met speels gemak invloeden uit verschillende genres combineert in gelaagde, maar tevens verrassend toegankelijke nummers, die zowel diepgang als sfeer hebben. Opener Against The Grain bevat in de kleine zeven minuten die het nummer klokt al een enorm scala aan idee�n en invloeden, die tot een smaakvol geheel gearrangeerd zijn. Ook krachtige en eigenzinnige nummers als Image Of Time (met een prachtige, terugkerende melodielijn die door het nummer verweven is) en het behoorlijk verbeten klinkende, met epische riffs doorspekte Times Of Yore weten zeer te overtuigen.

Het meest opmerkelijke en contrastrijke nummer is het woest hakkende en onstuimige To The Core, dat op het ene moment aan het meest stevige werk van Opeth doet denken, maar dan ineens omschakelt naar intrigerende cleane zanglijnen die bij vlagen een beetje aan Vintersorg doen denken. Zo schakelt In Vain voortdurend tussen stevige, zware riffs en diepe grunts, die op subtiele wijze worden afgewisseld met stemmig toetsenwerk en cleane zanglijnen. Het resultaat klinkt steeds herkenbaar � en het aantal namen dat ik hierboven heb genoemd, geeft al een indicatie van de muzikale reikwijdte van de band � maar ook eigenzinnig.

In vergelijking met zijn voorganger (Mantra) is de band iets compacter te werk gegaan op �nigma, zonder dat dit echter de diepgang van de nummers teniet doet. De zware, maar zeer transparante productie doet de rest van het werk. In Vain straalt een en al klasse uit en draagt onmiskenbaar het stempel van Scandinavisch vakmanschap. Met �nigma levert deze band dan ook een uitstekende, avontuurlijke plaat af, die het ongetwijfeld bij een breed scala metalfans goed zal doen.

Tracklist:
1. Against The Grain
2. Image Of Time
3. Southern Shores
4. Hymne Til Havet
5. Culmination Of The Enigma
6. Times Of Yore
7. Rise Against
8. To The Core
9. Floating On The Murmuring Tide