Om een lang verhaal kort te maken: dat denk ik niet. Het is niet dat Saivon Lapsi een slechte plaat is, verre van zelfs. Alle basisingredinten van deze band zijn in geruime mate vertegenwoordigd: sfeervolle, symfonische klanken, pakkende melodielijnen en fraai samenspel tussen grunts en sporadisch opduikende female vocals en cleane zang. Het is een schijf die precies levert wat je als luisteraar ervan verwacht op basis van de bandnaam en de (wederom erg mooie) albumhoes. Alleen: het klinkt allemaal net iets te braafjes en binnen de lijntjes om cht potten te breken. Het resultaat is een plaat die lekker wegluistert, maar me nergens op het puntje van de stoel krijgt. De grunts zijn te beheerst, de gitaarpartijen overtuigend, maar niet fel genoeg, en de warme productie neemt het laatste beetje venijn weg uit de muziek.
Het is dan ook niet verbazend dat het vooral de wat snellere nummers Dark Alliance, Legion Of Beast (overigens mooi gelardeerd met melodieus toetsenwerk) en Blood Stained Sea (met fraai gezongen clean refrein) het meest in positieve zin opvallen. De overige nummers zitten stuk voor stuk solide in elkaar en luisteren vooral ook erg fijn weg, maar klinken vooral ook wat te netjes, waardoor vuurwerk uitblijft (een uitzondering is het fraaie, Amorphis-achtige Sound Of Silence). Dan slaagt een band als Insomnium er veel beter in om een melancholische insteek te koppelen aan vlammend, gelikt gitaarwerk (en dat nog zonder de overdadige keyboards). Uiteindelijk is Saivon Lapsi dan ook een te veilig album geworden om veel potten te breken, maar een te consistent en zorgvuldig gecomponeerd album om iemand echt teleur te stellen. Aardig dus, maar in die categorie vallen zoveel platen dat ik deze nu ook weer niet van ganser harte kan aanbevelen.
Tracklist:
1. Saivo
2. Dark Alliance
3. Legion Of Beast
4. Kuura
5. Dance Of December
6. The Day
7. Sound Of Silence
8. Beneath The Frozen Leaves
9. Swan Saivo
10. Blood Stained Sea
11. Angelheart, Ravenheart (Act III: Saivon Lapsi)
