Met zo’n bandnaam verwacht je crossover. Geheel onterecht is dat niet, maar de muziek doet nog het meeste denken aan de New Yorkse thrash metalscene met Anthrax en vooral Overkill. Wat het zangwerk en de energie van de muziek betreft, is het bijna eng hoe Bobby Blitz en co. worden benaderd. 4: Rise Of The Mosh Mongers is wat dat betreft een heerlijke plaat, want de heren riffen er vlot op los. De zeventien tracks, waarvan er vier korte Überslashers zijn, laten er geen gras over groeien. Aangezien op alle platen van F.K.Ü. de term ‘mosh’ gebruikt is, mag duidelijk zijn waar de prioriteiten liggen.
Dat betekent helaas wel dat de songwriting vrij matig is. Wie gewoon lekker een potje wil moshen, zit bij F.K.Ü. in elk geval goed. Ik geloof graag dat de heren live ieder suffig jeugdhonk tot een heksenketel kunnen omtoveren. Het is overduidelijk dat daar de kracht van de band zit. F.K.Ü. beschikt alleen niet over de megastampers, zoals Municipal Waste die bijvoorbeeld wel heeft. De beste tracks van de plaat zijn wat mij betreft Black Hole Hell, Scream Bloody Mosher en A Nightmare Made Thrash. Daarmee is 4: Rise Of The Mosh Mongers dan ook helemaal geen vervelende plaat. In een tijd waarin we worden overspoeld met albums, ontstijgt dit vrij eenvoudig de middelmaat, maar kan het zich ook niet meten met de topplaten. Deze heren hebben in elk geval het hart op de juiste plaats en ik zou ze best wel eens in het voorprogramma van een Overkill of Exodus willen zien staan.
Tracklist:
1. Moshocalypse Now
2. Rise Of The Mosh Mongers
3. Black Hole Hell
4. Cannibal Detox
5. The Überslasher Pt. 1
6. Scream Bloody Mosher
7. Esox Lucius
8. The Überslasher Pt. 2
9. At The Mountains Of Madness
10. A Nightmare Made Thrash
11. 112 Ocean Avenue
12. The Überslasher Pt. 3
13. Marz Attacks
14. Terror Train
15. The Überslasher Pt. 4
16. They Feed In The Dark
17. Anthem Of The Moshoholics
.jpeg){kind=small}
