Over Lex Rhino valt niet zo heel erg veel te vertellen, want op hun internetpagina staat slechts een e-mailadres. Ze hebben een aantal jaren geleden een minialbum uitgebracht van behoorlijke kwaliteit en de vier nummers die op deze promo staan, zijn heden verkrijgbaar op een split-LP met de Engelse stoners van Dopefight. Iedereen die blij is met het herleven van de psychedelische jaren zeventig hardrock en de lui die vinden dat liedjes zingen over de duivel en andere demonen beter gaat met een flinke lik LSD, zullen ook blij zijn geweest met With A Little Help From Lucifer, het debuut van deze Duitsers. De groep heeft heden een andere zanger bij name van Jim Grant gevonden. Voor de vier nieuwe nummers is er gekozen voor een serieuzer, donkerder en zwaarder geluid dat meer richting doom gaat dan de olijke duivelsverzen van die eerste plaat.

Dat hoeft geen probleem te zijn, maar helaas voor Lex Rhino is het dat wel. De songs zijn namelijk veel minder interessant dan die van het debuut. Een goede zanger zou dat nog wel hebben kunnen redden met wat interessante zanglijnen, maar het grootste probleem is eigenlijk dat vooral de vocalen zorgen voor afkeer. Het klinkt doodserieus, enigszins saai, maar de zang lijkt vooral erg los te staan van de muziek. En dan is er nog het echt vreselijke accent van Jim Grant. Die heerlijke groove, die ongegeneerde pret, het stoute met een knipoog of, zoals ze het zelf omschrijven, de 'filfthy porn & psycho for the decadent' die het debuut wel had, ontbreekt hier. Het enige wat daar nog van resteert is te vinden op de miniposter van een roodharige �venus vampyre witch� die deze vier songs begeleidt.

Wellicht is het vooral teleurstelling. Deze vier songs van Lex Rhino laten me met een onbevredigd gevoel achter. Terwijl het debuut schreeuwt om te blijven herdraaien, ben je dit nieuwe werk al snel weer vergeten.

Tracklist:
1. Venus Vampyre Witches
2. Sisters Of Doom
3. Bride Of Lu
4. Materialized