New World Shadows, het vorige album van deze melodieuze deathmetalformatie uit Finland, behoorde met afstand tot de beste release van het voorheen nogal wisselvallig presterende Omnium Gatherum (en de eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat ik destijds met een score van 82 toch wel wat aan de milde kant ben geweest). Alsof alle puzzelstukjes van voorheen ineens op hun plek vielen: de nummers waren meer uitgebalanceerd, de nogal droge, blaffende strot van Jukka Pelkonen klonk veel minder geforceerd dan voorheen, en de meer melancholische insteek (wat zich vertaalde in fraaie, uitgerekte melodielijnen) werkte uitstekend. Het wekte dan ook geen verbazing dat New World Shadows zijn weg naar de eindejaarslijstjes van veel genreliefhebbers wist te vinden.

De uitstekende voorganger maakt echter wel dat ik met veel anticipatie uitkeek naar dit zesde album. Nu de band met The Redshift en New World Shadows eindelijk zijn draai heeft gevonden, verwacht ik veel van Beyond. Een flink scala aan luisterbeurten maakt duidelijk dat die hoge verwachtingen grotendeels ingelost worden, hoewel ik er wel direct bij moet zeggen dat Omnium Gatherum zijn vorige langspeler niet weet te evenaren. De verschillen zijn echter niet erg groot � en komen met name voort uit het ontbreken van meesterlijke nummers als Everfields en Deep Cold, die New World Shadows naar een nog hoger niveau stuwden.

Wat w�l fier overeind is blijven staan, zijn de prachtige, smeu�ge melodielijnen die beide gitaristen aan de lopende band weten te produceren. Ook Beyond staat er weer vol mee. Het kalme, Insomnium-achtige intro Luoto gaat op fraaie wijze over in het stevige New Dynamic, een zeer volwassen klinkend nummer waarin vooral de melancholische riff die het refrein begeleidt onweerstaanbaar lekker klinkt. Ook het statige In The Rim en het lange Nightwalkers (met een mooie rol voor de sutbiele keyboards) laten horen dat Omnium Gatherum nog altijd moeiteloos in staat is om smakelijke en stijlvolle melodieuze death metal te produceren.

Toch is Beyond ietsje wisselvalliger dan zijn voorganger. Zo is het flitsende The Sonic Sign een van de beste nummers op deze langspeler, maar slaat de band met de mislukte ballad Who Could Say (met name bij de cleane zangpartijen) toch wel even de plank mis. Gelukkig blijven dergelijke fratsen beperkt, waardoor het met de afsluitende nummers weer genieten geblazen is van de sfeervolle mengeling van doom en death waar Finland zo�n beetje patent op lijkt te hebben. Uiteindelijk is Beyond dan ook een album geworden dat niemand zal teleurstellen.

Tracklist:
1. Luoto
2. New Dynamic
3. In The Rim
4. Nightwalkers
5. Formidable
6. The Sonic Sign
7. Who Could Say
8. The Unknowing
9. Living In Me
10. White Palace