Bij de doorgewinterde Volbeat-fan gaat natuurlijk al snel een belletje rinkelen bij het horen van de naam Dominus. Dit is immers de band waar het voor frontman Michael Poulsen allemaal mee begon. Wat ooit startte als deathmetalband, evolueerde langzamerhand naar de herkenbare sound van Volbeat. De fundering hiervoor werd in 1997 gelegd met het derde studioalbum Vol. Beat, wat uiteindelijk een immens succesverhaal zou inleiden.

Het moge duidelijk zijn dat de albumtitel uiteraard geen toeval is ten opzichte van de naam van de band die vier jaar later werd opgericht. Op Vol. Beat werd definitief afscheid genomen van de oude stijl en werd een totaal andere richting ingeslagen. In plaats van de obscure death metal, werd er gekozen voor een mengeling van thrash en punk met een steady rock-'n-rollgeluid.

Dat dit Poulsen uiteindelijk geen windeieren heeft gelegd is eigenlijk al goed te horen op deze plaat. Ondanks de behoorlijke huis-tuin-en-keukenproductie, is Vol. Beat een meer dan te behappen plaat. De tracks grooven, stuiteren lekker en zijn prima gecomponeerd. Met name Beat, Booze, The Hooker's Lose knalt er heerlijk doorheen en heeft een overduidelijke rock-'n-rollsfeer, die bij andere nummers af en toe nog net iets te onderhuids blijft. Qua riffs zijn er veel gelijkenissen te trekken met het geweldige debuutalbum The Strength/The Sound/The Songs. Zo'n herkenningspuntje is eigenlijk altijd leuk.

Opvallend is ook de stem van Poulsen, die bijna totaal onherkenbaar is als je alleen zijn karakteristieke stem kent van de studioabums. Echter zullen de mensen die Volbeat ook live hebben gezien zeker iets terug horen. De vocalen zijn ontzettend rauw en ongepolijst, wat ontzettend in contrast staat met wat hij nu laat horen. Hoewel het bij tijd en wijlen n�t iets te geforceerd overkomt, is het zeker ook niet onprettig om te horen. Meer ook vanwege de swing die hij gevonden lijkt te hebben.

Ondanks Vol. Beat een fijn album is, is het echter wel hoorbaar dat deze plaat geen plekje gevonden heeft in de muziekgeschiedenis. Daarvoor wordt niet constant het juiste niveau benaderd. Wel is het vermakelijk voor de Volbeat-fan om de embryonale fase van de band te horen en zitten er gewoon een paar hele goede songs tussen die je, ook zonder Volbeat in het achterhoofd, goed kunnen bekoren.

Tracklist:
1. No Matter What...
2. Swine For A While, Pigs For A Week
3. The Path
4. Give Me The Reason
5. Beat, Booze, The Hooker's Lose
6. Billy Gun
7. Me And I
8. Action Please
9. How Sweet They Kill
10. From The Cradle Goes the Bell
11. The Call