Afgelopen najaar verliet Victor Griffin voor de vierde maal in zijn leven Pentagram. Wat de precieze redenen zijn, weten we niet. In elk geval maakte hij de tour af met de band en dat geeft wat hoop voor de toekomst. Daarbij kondigde hij aan om flink wat tijd in zijn nieuwe band te steken en het resultaat daarvan draait momenteel zijn rondjes in de speler hier. In-Graved, of Victor Griffin�s In-Graved, is dus het nieuwe kindje van deze gitaarvirtuoos en zoals gebruikelijk kunnen we ook deze met open armen ontvangen.

Sommigen zullen zich afvragen wat de gevolgen gaan zijn voor Place Of Skulls. Dat is terecht, want die band staat nu duidelijk in de ijskast. Of het een probleem is, is een tweede. Had hier niet de naam van Victor Griffin�s In-Graved op gestaan, maar Place Of Skulls, dan zou iedereen het best gevonden hebben. Net als bij Place Of Skulls het geval is, wordt het geluid grotendeels bepaald door het gitaarwerk en de zang van Victor Griffin. Er worden geen nieuwe invloeden aangehaald of gekke instrumenten uit de hoge hoed getoverd. Ook Victor Griffin�s In-Graved houdt het bij klassieke doom metal met een goede scheut blues.

Verschillen zijn er op het eerste gehoor dus niet. Na een tijdje vallen uiteraard wel de teksten op die minder christelijk zijn dan bijvoorbeeld op Place Of Skull�s As A Dog Returns. Alleen What If� gaat duidelijk over het (geloof in het) leven na de dood. Dat neemt niet weg dat het een prachtig nummer met slotakkoorden die kippenvel bezorgen. Victor Griffin is iemand die zijn teksten bevlogen en ge�nspireerd kan brengen. Natuurlijk is hij een ervaren rot, maar het is niet veel muzikanten weggelegd om keer op keer weer met iets goeds te komen. Missers ga je op Victor Griffin�s In-Graved niet tegenkomen.

Twee van de acht tracks zijn oudjes. Late For An Early Grave en Never Surrender kennen we al van Victor Griffin�s soloplaat uit 2004. Teacher is een erg fraai uitgevoerde cover van Jethro Tull. Ieder nummer is wel een feest. Digital Critic pakt lekker fel uit, terwijl in Fading Flower het bluesy gitaargeluid perfect tot zijn recht komt. Victor Griffin laat vaak geen moment onbenut voor sterke riffs en solo�s. Het geluid is erg vol. Het is een drukke plaat, maar dat gaat nergens irriteren. Eigenlijk kan ik gewoon niet vaak genoeg benadrukken hoe stijl- en smaakvol deze plaat is. Het ronkt ouderwets en luistert erg makkelijk weg. Iedere keer flikt Victor Griffin het weer, dus maakt hij ook dit jaar weer een goede kans om in mijn jaarlijkse top tien te eindigen.

Tracklist:
1. Digital Critic
2. What If�
3. Late For An Early Grave
4. Fading Flower
5. Thorn In The Flesh
6. Teacher
7. Love Song For The Dying
8. Never Surrender