Kadavar houdt in grote lijnen de koers van het debuut aan, ware het niet dat er wel een klein verschil is. Op de eerste plaat was duidelijk meer ruimte voor psychedelische passages, terwijl de aandacht op Abra Kadavar uit gaat naar de machtige gitaarriff. Dat mag dan wel resulteren in goede songs, zoals Eye Of The Storm en Dust, maar de band klinkt beter wanneer de psychedelische elementen worden aangehaald. Fire, en al helemaal Liquid Dream, zijn meer de moeite waard. Daar zorgen de kalmere passages voor een prettige afwisseling. Kadavar is zeker geen vervelende band, maar ze hebben geen zanger die de aandacht een half uur weet vast te houden. Lupus Lindemann is er een die slechts een trucje kent. Zijn gitaarspel is weliswaar beter, maar de echte riff-georinteerde songs zijn eerlijk gezegd ook niet bepaald denderend.
Abra Kadavar kenmerkt zich opvallend genoeg door met de minste nummers te beginnen en met de beste te eindigen. Zo begint het als een lichte teleurstelling. Doomsday Machine is gebruikt als eerste single. Het heeft een geinig deuntje, maar het breekt geen potten. Halverwege wordt het beter en kan er pas echt genoten worden. Wat mij betreft had Kadavar (met het oog op de tijd die sinds het debuut verstreken is) de laatste vijf songs gebundeld in een EP. Dan had ik misschien nog wel van een meesterwerk gesproken. We blijven natuurlijk hoop houden. Kadavar kan het nog steeds!
Tracklist:
1. Come Back Life
2. Doomsday Machine
3. Eye Of The Storm
4. Black Snake
5. Dust
6. Fire
7. Liquid Dream
8. Rythm For Endless Minds
9. Abra Kadabra
