Het herdefini�ren van duisterheid. Een boute bewering om als band zo een nieuw album aan te kondigen, maar het past wel bij het controversi�le karakter dat het Zweedse Shining in de loop der jaren heeft opgebouwd. Sterker nog: mijns inziens heeft deze band de albumtitel al ruimschoots waargemaakt, met name door het geniale V: Halmstad, een meesterwerk waarvan iedere seconde in mijn geheugen gegrift staat. De twee hierop volgende albums deden daar slechts enigszins voor onder, maar behoren nog steeds tot de absolute top van vooruitstrevende, eigenzinnige black metal.

De band lijkt zich bovendien in zijn meest creatieve fase te bevinden: slechts een jaartje na het fantastische VII: F�dd F�rlorare verschijnt deze nieuwe plaat alweer. Doet het achtste album, dat in ieder geval qua artwork een opvallende breuk met het verleden laat zien, zijn naam eer aan? De eerste minuten van opener Du, Mitt Konstverk doen vermoeden dat Shining teruggrijpt op zijn roots: razende, relatief simplistische black metal die het meer van agressiviteit dan van diversiteit of progressiviteit moeten hebben. Schijn bedriegt echter, want halverwege schakelen Kvartforth en zijn �toolbox� over naar rustiger vaarwater (middels een wonderschoon, loom jazz-achtig ritme).

Het meest interessante nummer is het hierop volgende The Ghastly Silence, waarop de dromerige jazz-invloeden nog prominenter aanwezig zijn door middel van zeer fraai saxofoonwerk. De trage, lome sfeer werkt hier uitstekend en geeft het nummer een spookachtig effect mee. Ook het clean gezongen refrein � hoewel op het randje qua zuiverheid � sluit mooi aan bij de sfeer van het nummer. Hier laat Shining dus toch weer een nieuwe kant van zichzelf horen!

Ook nieuw zijn de Engelstalige teksten, die sinds het uit 2005 stammende IV: The Eerie Cold niet meer op een full-length vertegenwoordigd zijn. Het is even wennen � Zweeds klinkt toch mysterieuzer � maar storend is het absoluut niet. Het geeft een wat meer rockend nummer als Hail Darkness Hail zelfs een redelijk �meezinggehalte�, hoewel de muziek van Shining zich daar natuurlijk verder absoluut niet voor leent. Overigens is ook dit nummer veel minder simplistisch dan het stampende begin doet vermoeden en mag met name drummer Ludwig Witt halverwege zijn kwaliteiten etaleren door wederom met zo�n jazzy ritme te strooien.

Redefining Darkness laat wellicht enkele vernieuwingen horen ten opzichte van de sound die Shining in de afgelopen jaren heeft ontwikkeld, maar zo radicaal als de titel doet vermoeden, zijn die veranderingen niet. Gelukkig maar, want dat is ook absoluut niet nodig. Het muzikale vakmanschap en de compositorische finesses die de band naar de absolute top van de extreme metal hebben gebracht, zijn ook hier wederom volop vertegenwoordigd. Afsluiter For The God Below brengt alle invloeden nog eens samen. Wederom een eersteklas album waar ik � hoe ironisch � nog veel plezier aan zal beleven.

Tracklist:
1. Du, Mitt Konstverk
2. The Ghastly Silence
3. Han Som Hatar M�nniskan
4. Hail Darkness Hail
5. Det Stora Gr�
6. For The God Below