Wat mij betreft hadden zij zich die moeite kunnen sparen. Waarom er nooit concrete interesse is geweest in Odium, wordt me tijdens het beluisteren van de plaat vrij snel duidelijk. Deze heren kunnen wel redelijk spelen, maar veel verder dan wat standaardriffjes komen ze niet. Als het dan toch even interessant wordt, is er nog altijd Ralf Runkel, een ronduit verschrikkelijke zanger. Volgens mij hebben ze daarvoor de eerste de beste halve gare van straat geplukt. Odium is instrumentaal nog wel aan te horen, al blijft het voornamelijk bij weinigzeggende moderne heavy metal. Het is absoluut de zang die het verschil maakt. Daar veranderen de zuivere, vrouwelijke vocalen op A Better Part Of Me niets aan.
Het resultaat is dat Beautiful Violence tot de grijze middelmaat behoort. Ik zou de betere nummers kunnen aanwijzen, maar ik ben er heilig van overtuigd dat ik daar niemand een plezier mee zou doen. Odium mag zich erop beroemen in het voorprogramma te hebben gestaan van Tankard, Freedom Call, Destruction en Holy Moses, maar eigenlijk mogen ze nog niet hun schoenveters strikken. Het advies is dus om Beautiful Violence lekker te laten liggen.
Tracklist:
1. Used To Be Me
2. Suffering
3. Abyss
4. A Better Part Of Me
5. Beautiful Violence
6. Loosing Control
7. No Regrets
8. No Limits