Ook anno 2012 boet dit album namelijk op geen enkele manier in aan kracht en intensiteit. Enerzijds is The Heresy Of An Age Of Reason typische black metal zoals die in het eind van de jaren90 veelvuldig werd gemaakt door bands als Setherial, Marduk en Macttus: razendsnel, maar met een redelijk transparant, helder en vol geluid. Anderzijds voelt het album geen moment oubollig aan en krijgt de luisteraar nog steeds een ferme vuistslag in het gezicht geplant.
Opener Ceased, To Decay laat er al geen gras over groeien. Vanaf de allereerste seconde krijgt de luisteraar een adrenalinestoot van jewelste te verwerken als het furieuze drumwerk, de vlijmscherpe, riffs en de giftige strot van Isidor los barsten. Dit is black metal teruggebracht tot de essentie: vurig, gedreven, conservatief, maar o zo effectief. Vooral de manier waarop wordt geschakeld tussen driftige riffs en groovende tussenpassages is bijzonder indrukwekkend (niet alleen in dit nummer, maar bijvoorbeeld ook in het machtige Disguised As Beings Of Light).
Verder is bijzonder knap dat Thy Primordial voortdurend de agressie en intensiteit in alle nummers weet vast te houden, zonder dat dit eentonig wordt en gaat vervelen. Vergelijk het bijvoorbeeld met bands als Dark Funeral, Enthroned en Endstille, die het eveneens vooral van stevig roswerk moeten hebben, maar daardoor af en toe juist wel wat eenzijdig klinken. Nee, The Heresy Of An Age Of Reason doet wat dat betreft meer denken aan het beste werk van Tsjuder, Urgehal en het (overigens nog steeds ondergewaardeerde) Zweedse Pest. Genadeloze, compromisloze black metal die voor iedere genreliefhebber nog steeds een verademing is. Eersteklas plaat die het verdient om gehoord te worden!
Tracklist:
1. Ceased, To Decay
2. Ex Opere Operatu
3. Disguised As Beings Of Light
4. The Heresy Of An Age Of Reason
5. Mere Are They...
6. Tyrannize
7. The Enigma Of The Fall
8. The Dead Live / Shining Crown Of Night
