Je hebt rock en je hebt Rock. Met 'rock' bedoel ik platte MTV pop/rock opgebouwd uit twee gitaarakkoorden. Met 'Rock' bedoel ik de muziekstijl die vol met afwisselende momenten zit, goed is opgebouwd, een sterke zanger bevat en wanneer het klinkt als een harmonisch geheel. Laat dit nu eens een 'Rock'album zijn die de bovengenoemde kenmerken allemaal meedraagt.

De band speelt dus echte rock, een mengeling van jaren '70 en de jaren '90. Oude rock in een wel erg modern jasje. De gitaarlijnen snijden door merg en been, de zanger weet je te raken, het artwork doet denken aan een oude rockband, de teksten proberen platvloerse thema's te mijden en de productie is werkelijk fantastisch.

Fans van Faith no more tot meer mainstream rockfans, van oude hippies tot de occasionele punkliefhebber; iedereen zal hier wel iets leuks aan vinden. Ik vind dit album direct op hetzelfde niveau staan als een Creed album, en vind dit beter dan al het werk van Nickelback bij elkaar. Met de juiste promotie wordt dit toch niet commerci�le album een hit. Hitsingles staan er wel degelijk op. Anders blijft dit rockpareltje totaal onbekend. En dat zou erg jammer zijn. Leuk album!

Tracklist:
1. Hit the ground running
2. Days spent
3. Renewal
4. The eyes have it
5. All fall down
6. Picture perfect
7. Residue
8. Pulling strings
9. Clear light of day
10. Lessons
11. Formation
12. These spaces in between