Om een lang verhaal kort te maken: die kans lijkt me – op basis van dit album althans – niet erg groot. Want hoewel The Final Journey geen dramatisch slecht album is, zijn er toch ook te veel mankementen om van een goede plaat te kunnen spreken. Daarvoor zijn met name de composities te veilig en mat, waardoor het album bij vlagen een fletse indruk maakt. Ook productioneel gezien is The Final Journey een ‘net niet-album’: de productie is weliswaar niet echt ondermaats, maar ook niet krachtig genoeg om de luisteraar te overweldigen. Door de ietwat blikkerige sound doet de plaat dan ook wat goedkoop aan.
Hier en daar laat Black Messiah echter zeker horen over enig talent te beschikken. Zo is de Equilibrium-achtige opener Windloni de moeite waard dankzij de pakkende melodielijnen en de aardig uit de verf komende agressieve ondertoon. Ook het zwierige, instrumentale Into The Unfathomed Tower (A Tribute To Candlemass) mag gerust gehoord worden. Helaas zijn dat de echte uitzonderingen, want op andere momenten klinkt Black Messiah minder bedreven. Zo klinken de keyboards bij vlagen wel erg kitscherig, haast als een goedkope kermisattractie. Vooral Der Ring Mit Dem Kreuz is daar een voorbeeld van.
U raadt het dus al: The Final Journey is absoluut geen verplichte kost. Zelfs gelouterde folkfanaten doen er goed aan om dit album eerst eens kritisch te beluisteren. Dat het lastig is om een epische sound neer te zetten zonder in kitsch te vervallen, blijkt dan ook maar weer. Black Messiah neigt met dit album vooral naar het laatste.
Tracklist:
1. Windloni
2. Der Ring Mit Dem Kreuz
3. To Become A Man
4. Into The Unfathomed Tower (A Tribute To Candlemass)
5. Feld Der Ehre
6. Lindisfarne
7. The Naglfar Saga : Prologue - The Final Journey
8. The Naglfar Saga : Mother Hel
9. The Naglfar Saga : On Board
10. The Naglfar Saga : Sailing Into Eternity
.jpeg){kind=small}
