Sinds 2009 zit de Amerikaanse thrashformatie Overkill bij het grote label Nuclear Blast. De band zelf noemt deze wisseling van label een wedergeboorte. Een hernieuwde passie waar we al van konden genieten op het ijzersterke Ironbound uit 2010. Twee jaar later is er The Electric Age, en is het de grote vraag of Overkill de nieuw gevonden energie heeft weten vast te houden. Zonder enige twijfel kan ik die vraag al beantwoorden met een volmondig ja!
Vanaf het moment dat een zwaar aandoende ritmesectie opener Come And Get It inluidt, voel je de spanning al opbouwen naar een explosie van het typerende unieke Overkill-geluid. Alle ingredinten voor een topper zijn al vanaf de eerste minuten aanwezig: het krijsen van Bobby Blitz, de zware bas van D.D. Verni en natuurlijk het ontzettend strakke dubbele gitaarwerk van beide gitaristen. En na die eerste minuten van agressie houdt het stalen monster dat Overkill is niet meer op met brullen, want met elke song op dit The Electric Age weet het vijftal te interesseren en de luisteraar aan te zetten tot wild mee bewegen. Ruw en meedogenloos zijn enkele van de termen die met gemak op elk van de tien songs te plakken zijn. Het lijkt wel of de band bezig is met een tweede jeugd die bruist van de keiharde energie zoals we die kennen uit de vroege jaren tachtig.
Hoewel bijna elk van de nummers min of meer dezelfde formule volgt wat betreft de compositorische kwaliteiten, is er van veel herhaling of het uitkauwen van een recept geen sprake. Elke song zit stevig in elkaar met pakkende riffs en dito refreinen die bij een eerste luisterbeurt al pakken en iedere keer weer de juiste snaar weten te raken. Live zullen deze het dan ook zonder enige twijfel goed doen. Bij nummers als Drop The Hammer en All Over But The Shouting kun je de pitts al bijna voor je zien. Alleen tijdens Black Daze doet de band het wat rustiger aan, hoewel dat alleen maar slaat op de snelheid van het nummer, want deze statige instant metalklassieker is net als de andere songs voorzien van ijzingwekkende krijsen en snerpende gitaarsolos.
Als fan van Overkill kun je je aan The Electric Age geen buil vallen. Voor nieuwe fans is het een prachtige kennismaking die doet uitnodigen tot het luisteren van meer van deze mannen, want net als voorganger Ironbound behoort The Electric Age tot het beste wat deze heren op plaat hebben gezet. Dit hervonden elan mogen ze nog wel even vasthouden!
Tracklist:
1. Come And Get It
2. Electric Rattlesnake
3. Wish You Were Dead
4. Black Daze
5. Save Yourself
6. Drop The Hammer
7. 21st Century Man
8. Old Wounds New Scars
9. All Over But The Shouting
10. Good Night
