Een supergroep van eigen bodem? Tja, met bandleden Ronald Landa (ex-Delain), Ad Sluijter (ex-Epica), Andr Borgman (ex-After Forever) en Mats van der Valk (Autumn) zou je dat haast denken. Met hun gecombineerde bagage verwacht je een interessante portie gothic. Maar niets van dat alles.
Hangover Hero speelt stevige, zeer radiovriendelijke rock. De vergelijking met een band als Nickelback is gauw gemaakt of - in datzelfde straatje - Shinedown. Muziek die het in Amerika wellicht goed zal doen, maar het is de vraag of Europa - laat staan Nederland - hier op zit te wachten.
Het eerste nummer Play In A Band dekt meteen de lading: een rockdeuntje met meezingrefrein. De heren kunnen natuurlijk prima spelen dus het klinkt technisch gezien prima, maar het is wel heel erg braaf en blij allemaal. Daar kan de Thin Lizzy-achtige opening niets aan veranderen.
En zo gaat het dus de hele plaat door. Soms zijn de nummers wat meer uptempo (Here We Go, Down The Road) , soms wat langzamer en stuwend (Wake Up The Sleeping, Get It Over With). Maar helaas staan er ook slappe opvullers tussen (Here Comes Trouble, Whoohoo, All I Can Be, Harder).
Zijn er ook nog hoogtepunten? Ja, die zijn aan het einde te vinden. Mr. Perfect is een stevig nummer dat gewoon lekker klinkt, en Ivory Towers heeft een prachtige break op drie minuten. Maar het is net even te weinig om de hele plaat naar een hoger niveau te tillen.
Hangover Hero zal gezien de bezetting best potentie hebben, maar hopelijk komt die op een volgend album wat beter uit de verf. Dit is een leuke plaat maar niet meer dan dat. Of het moet zo zijn dat 'feelgood rock' meer welkom is in tijden van recessie.
Tracklist:
1. Play In A Band
2. Here Comes Trouble
3. Here We Go
4. Wake Up The Sleeping
5. Wooohooo
6. Down The Road
7. Get It Over With
8. All I Can Be
9. Mr. Perfect
10. Ivory Towers
11. Harder
