Het lijkt me niet dat we daar blij mee moeten zijn. Sterker nog, dit is met afstand het meest abominabele excuus voor black metal dat ik sinds lange tijd heb mogen aanhoren – en ik ben wel wat gewend. Dit misbaksel begint met vijf nummers die afkomstig zijn van The Fallen One Of Flames, de eerste demo van deze band. Het lange Flowing Downwards begint nog redelijk met wat akoestisch gepingel, maar vanaf het moment dat de overige instrumenten hun intrede doen, is het huilen met de pet op. De riffs zijn buitengewoon simplistisch, de productie is waardeloos (het geluid valt zelfs af en toe weg – blijkbaar was het te veel moeite om de sound in ieder geval een beetje op te krikken) en het heerschap dat voor zanger moet doorgaan, fluistert zich op belachelijke wijze een weg door de nummers.
De livenummers zijn van hetzelfde laken een pak. Ditmaal probeert de zanger iets dat voor een grunt moet doorgaan, maar hij klinkt vooral als een natte dweil. Het afgrijselijke hoge gekrijs dat hij bij vlagen produceert, klinkt al helemaal nergens naar en de ritmesectie die hem begeleidt, rammelt aan alle kanten. Als de heren dan ook nog Venom’s In League With Satan weten te verkrachten, is de grens van mijn uithoudingsvermogen bereikt. Voor sommige albums is het beter om in de vergetelheid te blijven. Zeldzaam slecht.
Tracklist:
1. Intro
2. Flowing Downwards
3. Master Spirit
4. Goddess Of Doom
5. Outro
6. Phobos Watching You
7. Black Crucifixion
8. In League With Satan (Venom Cover)
9. Satanic Zeitgeist
10. Nightmare
11. Leaving Rovaniemi By Night
